De verborgen Cosmologie achter Harry Potter

 

De voorkant van het eerste boek
van de vertaalde Harry Potter-reeks

 

Aan het succes van de verfilmde boekenreeks over de belevenissen van een personage genaamd Harry Potter ligt een beproefd recept ten grondslag. Alle grootse mythologische verhalen sinds mensenheugenis zijn geënt op precies datzelfde recept. Zou Joanne Rowling (1965) als de schrijfster van deze boekenreeks dit recept hebben gebruikt zonder het te kennen? Dat zou dan toch wel heel erg ‘toevallig’ zijn geweest.

 

Het aloude recept om aansprekende mythologische verhalen te schrijven is gebaseerd op de kennis van de hemellichamen. Daarbij gaat het niet alleen over astronomische feiten, maar ook over astrologische inzichten. Het geheel van Astronomie en Astrologie samen benoem ik als Cosmologie. Dat woord schrijf ik met een hoofdletter C aan het begin, omdat Cosmos een eigennaam is, namelijk de naam van het geheel van ons waarneembare universum.

 

De belangrijkste personages uit de belevenissen van Harry Potter zijn dus allemaal personificaties van hemellichamen. Harry Potter is daarbij de verpersoonlijking van de planeet die centraal staat in de Astrologie, en dat is uiteraard de planeet waarop wij leven. De naam van onze thuisplaneet binnen Wholly Science is: Terra. Hoewel Terra onze Cosmologische moeder is, en dus een manifestatie is van het vrouwelijke, heeft Jo Rowling ervoor gekozen om de personificatie van Terra neer te zetten als een jongeman. Het is in de mythologie inderdaad gebruikelijk om heldenverhaal vanuit een mannelijke hoofdrolspeler te vertellen.

 

De directe naasten van Harry zijn Hermelien Griffel en Ron Wemel. De charmante en tevens vinnige Hermelien staat voor het vrouwelijke van Venus, terwijl de roodharige Ron voor het mannelijke van de rode planeet Mars staat. Harry bevindt zich veelal tussen Hermelien en Ron. Evenzo bevindt de omloopbaan van onze moederplaneet Terra zich tussen die van Venus en die van Mars.

 

De centrale zon in het midden van in ons zonnestelsel wordt binnen Wholly Science Helios genoemd. Daarvandaan komt het voor ons veruit krachtigste licht. De sterkste tovenaar (van degoeierikken’) is professor Albus Perkamentus, de heerser over Zweinstein. Perkamentus is dus de personificatie van de zon Helios. Het elektromagnetische veld rondom Helios (genaamd de Heliosfeer) beschermt het gehele zonnestelsel, inclusief Terra. Evenzo wordt Harry vanaf het allereerste begin energetisch beschermd door Perkamentus.

 

Zoals onze thuisplaneet Terra onze Cosmologische Moeder is, zo is de zon Helios onze Cosmologische Vader. Veel mensen menen dat met ‘onze Vader in de hemel’ God zou worden bedoeld, maar dat is een hardnekkige misvatting. De zon Helios is namelijk onze Vader die in de hemel is. Evenzo is Perkamentus als een vader voor Harry, die al heel vroeg in zijn leven beide ouders verloor (door toedoen van ‘Jeweetwel’).

 

Vanwege de enorme massa van Jupiter, die de grootste planeet is in ons zonnestelsel, trekt Jupiter als een soort stofzuiger veel asteroïden naar zich toe die anders mogelijk op Terra zouden inslaan. Evenzo wordt Harry fysiek beschermd door de reusachtige Rubeus Hagrid. Hagrid is dus de verpersoonlijking van Jupiter.

 

De naam van de maan die een baan rondom Terra beschrijft is binnen Wholly Science: Luna. Iemand die de ‘maanziekte’ heeft (of in het Engels lunatic is), die vinden wij raar of lijp. De bijnaam van Loena Leefland is dan ook Lijpo (of Loony in het Engels). In de oorspronkelijke Engelstalige versie is haar voornaam Luna, wat onmiskenbaar een klip en klare verwijzing is naar ‘onze’ maan.

 

De helderste ster aan de nachtelijke hemel is Sirius. Hoe belangrijk deze heldere ster is voor de mensheid, dat weten de Dogon in West-Afrika al zeer vele generaties. Wanneer de zon Helios als onze Vader is, dan is deze tweede ster als onze Stiefvader. Jo Rowling heeft de stiefvader van Harry inderdaad vernoemd naar deze ster, want zijn naam is Sirius Zwarts. De ster Sirius hoort bij het sterrenbeeld Grote Hond en wordt ook wel de Hondsster genoemd (of Dog Star in het Engels). Evenzo kan Sirius Zwarts zichzelf veranderen in een grote zwarte hond.

 

Draco Malfidus vervult een centrale rol in de belevenissen van Harry Potter. Op eenzelfde manier neemt het sterrenbeeld Draco een centrale positie in met betrekking tot de precessiecyclus van bijna 26.000 jaar die officieel de Precessie van de Equinoxen wordt genoemd. Deze hemelse rondgang van ons geografische noorden draait namelijk letterlijk om het sterrenbeeld Draco. Deze precessiecirkel wordt mede veroorzaakt door Sirius (Zwarts), zoals ik in mijn videopresentatie over de Klok van Gizeh heb uitgelegd (link). Wist je dat Draco Malfidus de zoon is van Lucius Malfidus en Narcissa Malfidus-Zwarts? Dus blijkbaar kent ook Jo Rowling deze rol van Sirius.

 

Als adjunct-schoolhoofd besteedt professor Minerva Anderling veel tijd aan Harry en neemt ze hem mee naar andere mensen. Zij is degene die Harry's talent voor het vliegen met de bezemsteel zag, waardoor hij zoeker werd bij de sport zwerkbal. Ze speelt de rol van communicator in het leven van Harry, evenals boodschapper. Minerva staat daarom voor de planeet Mercurius, die in de Astrologie onder ander van invloed is op onze communicatie. Net als Mercurius is prof. Anderling relatief gezien zeer klein.

 

In de Astrologie is Saturnus is de strenge leraar die vele mensen vrezen. Saturnus brengt ons levenslessen waar we niet altijd om staan te popelen. Saturnus is streng en gedisciplineerd; hij tolereert geen dwazen, en dat geldt precies evenzo voor professor Severus Sneep. Prof. Sneep is een mysterieus personage, die een Saturnus-achtige rol voor Harry speelt. Harry moet leren om zijn denken te beschermen tegen indringers. Prof. Sneep is belast met de verantwoordelijkheid om Harry dit te leren, en het is een slopende reeks van lessen voor Harry, wat dus zeer Saturnus-achtig is.

 

Professor Remus Lupos leert Harry zijn ergste angsten te overwinnen. Deze prof. Lupos is de personificatie van Pluto. In de Astrologie is Pluto de heer van de onderwereld en macht. Diep geworteld angsten zijn dan ook geassocieerd met Pluto. Pluto is ook bekend voor de dood en wedergeboorte, waardoor situaties volkomen kunnen transformeren. De situatie veranderde voor Harry compleet toen hij ontdekte, met de hulp van prof. Lupos, dat Sirius Zwarts er niet op uit is om hem te doden.

 

Professor Sybilla Patricia Zwamdrift is een beetje het contact met de werkelijkheid kwijt en maakt goed gebruik van haar paranormale talenten. Dat betekent dat prof. Zwamdrift een verpersoonlijking is van de planeet Neptunus.

 

Nu we dit alles weten is de kernvraag natuurlijk welk hemellichaam overeenkomt met Heer Voldemort, de grote plaaggeest van Harry. Deze “Vol-de-Mort”, wat Frans is voor “Vlucht van de Dood”, is beter bekend als Jeweetwel of Hij-Die-Niet-Genoemt-Mag-Worden. Kijken we naar de vertaling door Zecharia Sitchin (1920 – 2010) van de Sumerische kleitabletten, dan zou met deze Voldemort oftewel ‘doodsvlucht’ misschien wel Nibiru kunnen worden bedoeld, aangezien de passage van Nibiru (eens in de 3600 jaar volgens Sitchin) inderdaad gepaard gaat met rampspoed en vele doden.

 

Niet het rondje links boven, maar die in het midden stelt waarschijnlijk Nibiru voor

 

Of Nibiru echt bestaat (ongeacht wat het dan precies zou kunnen zijn, bijvoorbeeld een planeet, een bruine dwergster of een mini-zonnestelsel), kan ik niet met zekerheid zeggen. Ik meen echter wel zeker te weten dat Sitchin de extra planeet op de beroemde rolzegel die is gecatalogiseerd onder nummer ‘VA/243’ in het Duitse Rijksmuseum in Berlijn onjuist heeft aangewezen als zijnde een verwijzing naar Nibiru. Wat Sitchin als Nibiru heeft aangeduid is volgens mij een verwijzing naar Tiamat. Echter, in het midden van diezelfde rolzegel lijkt toch weldegelijk een verwijzing naar Nibiru te zijn gemaakt. Klik hier om daar meer over te lezen (in het Engels).

 

Mocht Jo Rowling inderdaad Voldemort hebben opgevoerd als de personificatie van Nibiru, dan is het erg opvallend dat deze plaaggeest aan het einde van de avonturen van Harry Potter dood gaat. Is het slechts een goed gebruik dat in een heldenepos de slechterik de dood vindt? Of probeert Jo Rowling ons te vertellen dat Nibiru niet opnieuw terug zal keren, om wat voor reden dan ook? Wie het weet, die mag het zeggen.

 

Dit artikel is tevens gepubliceerd als column met reactie- en doorstuurmogelijkheid op Niburu.nl (link).

 

© 8 april 2014 – Pateo.nl : Wholly ScienceJohan Oldenkamp

 

Dit is artikel is tevens gedeeltelijk beschikbaar in het Engels (link) en het Frans (link).