De Klok van Gizeh

 

De Grote Piramide op het Gizeh-plateau nabij de Egyptische hoofdstad Caïro behoort tot het enige van de zeven klassieke wereldwonderen dat heden ten dage nog bestaat. Deze Grote Piramide vormt het keiharde bewijs dat er in een ver verleden een beschaving is geweest die veel geavanceerder is dan wij ons nu voor kunnen stellen. Afgezien van de dekstenen, die er later af zijn gehaald om er huizen van te bouwen, bestaat de Grote Piramide uit 2,3 miljoen betonblokken met een gemiddeld gewicht van 2500 kilogram, waarvan de zwaarste maar liefst 70,000 kilogram weegt. Met een totaalgewicht van 5,3 miljard kilogram is de Grote Piramide al duizenden jaren lang het zwaarste bouwwerk op deze planeet.

 

Indien je het voorgaande aandachtig hebt gelezen, dan is je vast opgevallen dat het woord ‘betonblok’ is gebruikt. Die 2,3 miljoen blokken zijn namelijk allemaal op maat gegoten in beton, gemaakt via een mengsel van kalksteen, klei, kalk en water (link). En dat is zelfs zo nauwkeurig gedaan, dat er nergens een bankpasje tussen twee betonblokken in gestoken kan worden.

 

Iedereen die even de moeite neemt op hier dieper over na te denken, die kan niet anders dan tot de slotsom komen dat we hier met een overblijfsel van een hoogwaardige beschaving te maken hebben. Op tal van manieren hebben de piramidebouwer bijvoorbeeld laten zien dat zij meetkundige kennis hadden van de verhouding tussen de omtrek van een cirkel en diens diameter, evenals van het allerbelangrijkste verhoudingsgetal dat er is. Dat eerstgenoemde verhoudingsgetal duiden we tegenwoordig aan met de Griekse letter Pi (π) en die allerbelangrijkste met de Griekse letter Phi (Φ).

 

Er is geen enkele indicatie dat de oude Egyptenaren kennis hadden van beide essentiële verhoudingsgetallen. Dat zou voor iedereen die logisch kan redeneren genoeg moeten zijn om te concluderen dat de oude Egyptenaren de Grote Piramide niet zelf hebben gebouwd. Dit klassieke wereldwonder stond er namelijk al toen de eerste Dynastie zich vestigde langs de Nijl. Uiteraard hebben de oude Egyptenaren vervolgens deze piramides een belangrijke rol laten spelen in hun cultuur.

 

Ben je nog niet overtuigd? Vergelijk dan maar eens de locaties van de drie bovenste endocriene klieren bovenin ons fysieke lichaam met die van de drie kamers in de Grote Piramide. Deze overeenkomst is namelijk onmiskenbaar. Endocriene klieren zijn voor alle duidelijkheid de organen die onze hormonen produceren, en deze hormonen zijn stofjes die ons fysieke lichaam op celniveau in beweging brengen.

 

De bovenste kamer, die doorgaans de Koningskamer wordt genoemd, komt overeen met de pijnappelklier. Door in de sarcofaag in de Koningskamer te gaan liggen werd, toen de Grote Piramide nog functioneerde, deze epifyse gestimuleerd. Tegenwoordig is deze endocriene klier door tal van redenen verschrompeld tot de grootte van een erwt, maar bij voldoende stimulering van jongs af aan wordt deze zo groot als een golfbal. Het is bekend dat natriumfluoride verkalking van de pijnappelklier veroorzaakt. Waarom zou dit basisingrediënt van rattengif toch in nagenoeg iedere tandpasta zitten?

 

Via een goed functionerende pijnappelklier zijn wij in staat om rechtstreeks contact te maken met de energetische realiteit achter de materiële werkelijkheid die onze zintuigen waarnemen. Wie dit eenmaal begrijpt, die weet dan dat de materiële werkelijkheid in feite een hardnekkige illusie is. Om mensen vast te kunnen houden in die schijnwerkelijkheid, is het dus zaak om te zorgen dat die pijnappelklier bij de meerderheid van de mensen niet tot een natuurlijke ontwikkeling komt. Hoogst waarschijnlijk is die les al geleerd door de machthebbers in het oude Egypte.

 

Afijn, waarom zouden deze piramides zo tot onze verbeelding spreken? Zit er in ons onderbewustzijn misschien een collectieve herinnering aan de beschaving waarin ze zijn gebouwd? Ik denk van wel.

 

In 2011 ontdekte ik dat de piramidebouwers ons nog iets extra’s hadden nagelaten. Er ligt namelijk een onzichtbare cirkel op het Gizeh-plateau. En die cirkel geeft weer hoe laat het is in de derde tijdsdimensie. De eerste tijdsdimensie is de dagelijkse tijd, waarin het iedere ochtend licht wordt en iedere avond duister. De tweede tijdsdimensie is de jaarlijkse tijd, waarin het ieder voorjaar lichter licht wordt en ieder najaar duisterder. De derde tijdsdimensie werd door Plato uit het oude Griekenland het Grote Jaar genoemd. Het meest duistere deel van dat Grote Jaar wordt het IJzeren Tijdperk genoemd, en meest lichte deel het Gouden Tijdperk. Daartussen zitten dan nog het Bronzen Tijdperk en het Zilveren Tijdperk.

 

Die onzichtbare cirkel op het Gizeh-plateau heb ik de Klok van Gizeh genoemd. Die klok laat ons zien dat we in 2012 eindelijk uit het IJzeren Tijdperk zijn gekomen, en dat we ons nu in het Bronzen Tijdperk bevinden.

 

Op donderdagavond 26 februari 2015 heb ik in de eerste rechtstreekse Nederlandstalige uitzending van Pateo TV, uitgezonden via het internettelevisiestation van CCN (link), uitleg gegeven over deze Klok van Gizeh. Deze aflevering kun je hieronder bekijken:



Tot en met 9 april a.s. zijn ook de zes volgende uitzendingen van Pateo TV Nederlandstalig. Stem je daarom de komende weken telkens op de donderdagavond tussen acht en tien uur af op Pateo TV via de website van CCN?

 

© 2015 – Pateo.nl : Wholly ScienceJohan Oldenkamp