Pateo.nl : Wholly Science

De ware aard van de Wholly Dagen

Geschreven door allround wetenschapper Dr. Johan Oldenkamp, grondlegger van Wholly Science

Een religieuze feestdag wordt in het Engels aangeduid als holiday. Dit woord is een samentrekking van Holy Day, wat letterlijk vertaald een Heilige Dag betekent. Wholly Science laat echter zien dat alles wat door sommigen als ‘heilig’ wordt beschouwd in werkelijkheid verwijst naar het weer heel worden. De werkwoorden ‘heiligen’, ‘helen’ en ‘healen’ hebben dus alledrie precies dezelfde betekenis. Alle zogenaamde Heilige Dagen zijn dus in wezen Wholly Dagen. Dit artikel onthult de ware aard van deze Wholly Dagen.

De ware aard van elk van deze Wholly Dagen heeft te maken met de passage van een cruciaal punt in de jaarlijkse solaire cyclus. Bij sommige Wholly Dagen speelt ook de (ongeveer) maandelijkse lunaire cyclus een essentiële rol. Het draait dus allemaal letterlijk om de zon Helios, soms in combinatie met de maan Luna. Helios is onze Koning van de Dag, terwijl Luna onze Koningin van de Nacht is. Onze de Wholly Dagen hebben allemaal te maken met de dynamiek in de dagelijkse belichting door Koning Helios zoals waargenomen vanaf het Noordelijk halfrond (om nog preciezer te zijn: tussen de kreeftskeerkring en de poolcirkel). De onderstaande uitleg geldt dan ook voor deze waarnemingspositie.

In de jaarlijkse solaire cyclus is er tijdens het moment van de herfstequinox een exacte gelijkheid tussen de lengte van de periode tussen zonsondergang tot zonsopgang (genaamd de nachtperiode) en de lengte van de periode tussen zonsopgang tot zonsondergang (genaamd de dagperiode). Het Latijnse woord equi betekent ‘gelijk’, en het Latijnse woord nox betekent ‘nacht’. In Oudnederlands duiden we dit aan als het etmaal van de nachtevening. Ook het Engelse woord evening betekent weer gelijk (of even) worden.

Vanaf de herfstequinox wordt ieder etmaal de nachtperiode een beetje langer, en de dagperiode een beetje korter. Dit gaat door tot het etmaal van de kortste dag, wat veelal 21 december is. De nacht volgend op deze dag is het langste van het jaar. Er is echter niet één langste nacht, want ook de beide nachten die daarna volgen zijn precies even lang. Daarom wordt dit in het Latijn aangeduid als sol sistere, wat in het Engels solstice is geworden. Het Latijnse woord sol betekent ‘zon’, en het Latijnse woord sistere betekent ‘stoppen’ of ‘stil houden’. Het steeds kleiner worden van de door Helios beschreven hemelboog is vanaf deze langste nacht inderdaad gestopt. Gedurende drie etmalen hebben we vervolgens deze langste nacht. Daarna is de vierde nacht weer een beetje korter. Daarmee is er een wending gekomen in het steeds duisterder worden van het etmaal, en wordt het voortaan weer ieder etmaal steeds lichter. Daarom duiden we dit fenomeen aan als de zonnewende.

25 december: De Christus wordt Wedergeboren

Na drie etmalen op rij de meeste duisternis te hebben gehad, is er vanaf 25 december voor het eerst weer iets meer licht. De nacht voorafgaand aan deze 25e december was namelijk net iets korter dan de voorgaande drie nachten. Ieder jaar op 25 december vieren we dus dat de dagen weer zijn gaan lengen (oftewel dat ieder volgend etmaal de dagperiode een beetje langer aan het worden is).

Jezus is de personificatie van Helios, de zon van God (link). Tijdens het moment van de winterzonnestilstand (op of rond 21 december) wordt Jezus ieder jaar opnieuw gekruisigd. Deze zon van God sterft dan symbolisch aan het kruis van de Zodiak. Na drie dagen dood te zijn geweest wordt Jezus op 25 december ieder jaar opnieuw geboren. Om ons eraan te herinneren dat ook wij opnieuw voor God kunnen worden geboren in dit leven, waardoor we in onszelf de Christus uit de dood laten opstaan, dient de viering van 25 december ook ter herinnering aan ieders mogelijkheid om de Wedergeboorte van de Christus te laten plaatsvinden.

Het christendom heeft de jaarlijkse viering op 25 december van de wedergeboorte van Jezus verkracht door deze viering in het Latijn aan te duiden als een combinatie van Christus en Missa. In het Engels werd dit Christ’s Mass, wat later is samengetrokken tot Christmas. In het Nederlands is dit vertaald met ‘kerstmis’. De betekenis van het Latijnse woord missa is echter ‘ontslag’ of ‘afdanking’. Alle domme (lees: onwetende) mensen die zichzelf ‘christen’ noemen vieren dus via de werkelijke betekenis van het woord ‘kerstmis’ dat zij de mogelijkheid om de Christus opnieuw in zichzelf geboren te laten worden hebben afgedankt. Ze vieren dan dus de definitieve dood van de Christus. Hoe dom kan een mens zijn?!

In het Bijbelse verhaal rond de jaarlijkse wedergeboorte van Jezus lezen we ook over drie wijzen die een heldere ster in het Oosten volgen. Deze drie wijzen zijn de drie sterren van de Gordel van Orion, die we tegenwoordig Alnitak, Alnilam en Mintaka noemen. Deze drie ‘wijzen’ wijzen inderdaad oostwaarts naar de meest heldere ster aan de nachtelijke hemel. Deze ultraheldere ster noemen we tegenwoordig Sirius (wat eigenlijk een dubbelster is, bestaande uit Sirius A en de veel kleinere Sirius B). In het Oude Egypte werd Sirius aangeduid als Isis en haar man als Osiris, wat de personificatie is van het sterrenbeeld Orion. Hun zoon noemde de Oude Egyptenaren Horus. Horus is de personificatie van de zon van God, evenals Jezus. Dat betekent dat Jezus’ ouders Maria en Jozef gelijk zijn aan Isis en Osiris uit de Egyptische mythologie, zoals ook weergegeven in onderstaande tabel.

Moeder	Vader	Kind
Isis	Osiris	Horus
Sirius	Orion	Helios
Maria	Jozef	Jezus

Conclusie: Op 25 december vieren we de jaarlijkse wedergeboorte van Jezus, de zon van God, onze Lichtbrenger. Dit is dus het feest van de wedergeboorte van het Licht, oftewel het Begin-van-de-Winter-Feest. Deze viering dient tevens om ons te herinneren aan de mogelijkheid van onze eigen Wedergeboorte, waardoor de Christus in ons uit de dood opstaat. Wie deze viering echter aanduidt als ‘kerstmis’, die dankt deze mogelijkheid af en blijft daarmee leven geven aan de antichrist.

Pasen: Het Licht passeert de Duisternis

Vanaf de winterzonnewende wordt het ieder etmaal iets langer licht, en daarmee gelijktijdig iets korter duister. Het duurt echter tot na de lente-equinox voordat er in een etmaal meer licht dan duisternis is. Deze overwinning van het licht op de duisternis vieren we met Pasen. Paaszondag valt altijd op de eerste zondag na de eerste volle maan volgend op de lente-equinox. Deze viering is daarmee altijd op de Dag van de Zon, in afstemming op de lunaire cyclus. We eren daarom (in Nederland) naast de zon Helios (op zondag: Paaszondag), dus ook de maan Luna (op maandag: Paasmaandag).

In het Engels wordt dit feest Easter genoemd, wat afkomstig is van het oude woord Eastre, wat lente betekent. Pasen is inderdaad het Begin-van-de-Lente-Feest. Ook wordt de aanduiding van Passover in het Engels gebruikt, wat van het Hebreeuwse Pesach komt. En daar weer van afgeleid komt het Nederlandstalige Pasen. We vieren dan dus dat het licht (lees: de lengte van de dagelijkse dagperiode) de duisternis (lees: de lengte van de dagelijkse nachtperiode) ieder jaar opnieuw heeft ingehaald (to pass over in het Engels betekent voorbijgaan of passeren). De viering van dit inhalen vindt in verschillende (religieuze) tradities op verschillende momenten plaats, maar altijd ná de lente-equinox. Pasen is dus het passeerfeest, waarbij we het begin van het voorjaar vieren. Ook het Paasfeest is bedoeld om ons te herinneren aan de innerlijke keuze die we hebben tussen de Christus (Licht) enerzijds en de antichrist (Duisternis) anderzijds.

Om onwetende gelovigen nog verder in verwarring te brengen koppelt het christendom de kruisiging van Jezus aan de vrijdag voor Pasen. De werkelijke jaarlijkse kruisiging van Jezus is echter altijd op het moment van de winterzonnestilstand, zoals hierboven al is uitgelegd. Verder begreep ik ook nooit waarom het christendom de dag van Jezus’ kruisiging als ‘goed’ had bestempeld. Nu Wholly Science aantoont dat het christendom werkelijk alles heeft omgedraaid, is dit dus eigenlijk gewoon zeer consequent.

Hemelvaart: We varen ten Hemel

De dag van de viering van wat ‘hemelvaart’ wordt genoemd is altijd precies 39 etmalen na Paaszondag. Deze periode van 39 etmalen is een drie-éénheid van drie maal 13 etmalen. Wholly Science laat zien dat 13 het getal van de Schepping is. In een octaaf, waarin de toon Do stapsgewijs opklimt naar de twee maal zo snelle toon Do, vinden we precies 13 stappen van hele en halve tonen (8 hele tonen en 5 halve tonen, om precies te zijn). Zoals de zon van God in deze periode steeds hoger ten Hemel vaart (lees: steeds hoger aan de hemel klimt), zo worden wij herinnert aan onze eigen Hemelvaart. Via Gods Vierde Gebod (link) worden wij immers geboden om ons op te werken naar Gods Zevende Hemel (overeenkomend met de Cosmische Toon Do, helemaal bovenaan deze Toonladder van God). De viering van Hemelvaart is altijd op een donderdag. Dit is de dag van de planeet Jupiter. Deze grootste planeet van ons planetenstelsel heerst op het twee na onderste Niveau van de Toonladder richting God, wat overeenkomt met de Cosmische Toon Fa. Ook dat is dus bedoeld als een herinnering aan het Vierde Gebod. Bovendien is de donderdag ook nog eens de vierde dag van de week. Dat je dat dit wellicht toeval is (‘Vierde Gebod’ en ‘vierde dag van de week’), dan ben je blijkbaar nog niet helemaal klaar voor Wholly Science.

Pinksteren: We ontvangen de Wholly Spirit

Precies 7 volle weken (van ieder 7 dagen) na Pasen is het Pinksteren. Dit is een dubbele verwijzing naar Gods Hiërarchie van Zeven Hemelen. Gedurende deze 49 etmalen is Jezus, de zon van God, dagelijks steeds hoger aan de hemel geklommen. Daarmee is ook de kracht van het zonlicht steeds verder toegenomen. Wanneer we Paaszondag tellen als Dag 1, dan is Pinksterzondag altijd op Dag 50. Het woord ‘pinkster’ heeft dan ook helemaal niets te maken met een één of andere ‘Pink Star’ (wat Engels is voor ‘roze ster’). Pinksteren is afgeleid van het Griekse woord Pentecost, wat 50 betekent. Met Pinksteren (oftewel de vijftigste dag vanaf Pasen) eren we daarom de kracht van het licht. In ons omschrijven de dit Goddelijk Licht als een spirituele kracht of als innerlijk vuur. Gelovigen noemen dit de Heilige Geest, maar Wholly Science geeft aan dat het in werkelijkheid gaat om de bewustwording van de Heelheid gaat. In het Engels kunnen we dat aanduiden als Wholly Spirit (of als Wholly Ghost, want met Geest en Spirit wordt hetzelfde bedoeld). Zoals we gedurende Pinksteren de verwarmende vuurkracht van de zon van God in ons voelen komen (om zo de innerlijke koude te verdrijven), zo kan het innerlijk Licht van de Wholly Spirit de Duivelse Duisternis in ons doen verdrijven.

Gerelateerde video’s:

o De Kerstman is Sinterklaas is Jezus (link)

Gerelateerde artikelen:

o De Waarheid over God (link)

o De ware betekenis van de Tien Geboden (link)

o Het authentieke eerste historische verslag (link)

o Definities, synoniemen en beschrijvingen (link)

o Verwarring van God, Jezus en de Christus (link)

o De juiste formulering van het ‘Onze Vader’ (link)

o De 10 Grootste Mythen (link)

o De Kerstman is Jezus (link)

Dit artikel is ook beschikbaar in het Engels: link