Pateo.nl onthult heelheid

Gastschrijver over Adam en Eva

Onderstaand artikel is geschreven door Nico Baas. Nico was één van de deelnemers aan het besloten overleg van afgelopen donderdag in het graancirkelcentrum te Naarden. Het woord is daarom aan gastschrijver Nico Baas:

Tijdens de bijeenkomst in Naarden mocht ik vernemen, zo begreep ik dat, dat sommigen die jarenlang hard hebben gewerkt om de medemens te doen ontwaken het allemaal niet meer weten, een beetje het gevoel hebben ergens in een vacuüm terecht te zijn gekomen, zich afvragend waarom er toch zo weinig resultaat is behaald.

Ik vind dit echter bijzonder verheugend, want dit is voor mij dus de stilte voor de storm. De twijfel is verklaarbaar, maar niet terecht. Vertrouw de vrouw! Doelloos handelen, daar gaat het volgens mij om, want het dient het hoogste doel: handelen, niet uit berekening, maar vanuit het gevoel.

Twee bekenden kunnen dit verduidelijken, ik stel ze nog even voor:

o Adam, het bewuste. Hij doet het met een simpel off-line pc'tje voorzien van vijf randapparaten (zintuigen) met zeer beperkte mogelijkheden. Het ding raakt tijdens het leven al snel besmet met duizenden virussen, conditioneringen. De relatie met Eva wordt er niet beter op.

o Eva, het onbewuste. Zij beschikt over een supercomputer en is on-line. Het innernet verbindt haar met alle kennis in het universum en de dataprocessing verloopt één miljoen maal sneller.

Samen vormen zij de Mens. Ze houden kantoor in hetzelfde Hoofd-gebouw, hij de linker kamer en zij in de rechter. Adam is de baas (denkt hij) en zet de lijnen uit, hij creëert (denkt hij). De vrouw moet zwijgen (Paulus heeft gelijk) en doen wat Adam haar opdraagt. Zo is het goed. Want Eva is nu eenmaal superieur, zij voelt. Voelen is niets anders dan supersnel denken: één miljoen maal sneller.

Eva is het ook die Adam influistert wat te doen. Hij denkt vaak het zelf te beslissen, maar dat is natuurlijk onzin. Zodra hij het echt zelf beslist, zijn pc'tje gebruikt om zijn voordeel te berekenen, wordt het een puinhoop. Vertrouw de vrouw! Dit huwelijk heet niet voor niets heilig.

In dit heilige huwelijk is flink gestookt. Adam in de mens zocht zijn heil bij zijn bijslaap, zijn ego. Het ego heeft Adam niets te bieden maar houdt behendig de illusie van geluk als een wortel voor zijn neus. Doe dit of dat, dan zal het morgen beter zijn, via wortels als objecten verzamelen, dingen, status, erkenning, een betere wereld of vechten voor vrede.

We beleven nu de tijd van herstel. De relatie tussen Adam en Eva wordt letterlijk nieuw leven ingeblazen. Ego, de bewoonster van de horizontale tijdsbalk van het kruis, verliest haar bekoring. Adam wordt zich weer bewust van Eva en wordt opnieuw verliefd (Carl Gustav Jung (26/7/1875 – 6/6/1961): het onbewuste weer bewust maken). Het is nog even ongemakkelijk, want Adam moet weer leren om Eva te vertrouwen, te doen wat haar gevoel hem ingeeft en er op te vertrouwen dat zij in stilte het feitelijke werk doet. Hij moet weer leren om in het snijpunt van het kruis te blijven, het nulpunt. In het eeuwige NU waar de verticale balk van het kruis hemel en aarde verbindt, de eenheid van materie en haar Bron wordt ervaren.

Niet meer de tijdlijn op, het domein van Ego. Niet meer zoeken naar resultaat van handelen, rechtvaardiging van werken. Telkens waar Adam weer de tijdlijn opzoekt, in de tijd loon naar werken zoekt, zal hij weer de invloed van Ego ervaren. Zij zal hem weer het gevoel geven dat hij niet gelukkig is en dat pas kan zijn als hij zijn loon naar werken in de tijd ontvangt.

Maar hopelijk heeft hij nu zijn les geleerd en onthoudt dat Eva zijn supervrouw is en Ego slechts de identificatie met een armzalige verzameling objecten, waaronder het eigen lichaam, materiële bezittingen, status en erkenning van een psychopathische meute.

Hij zal dan ophouden alles te willen weten, alle kennis van het universum in zijn persoonlijk RAM geheugen te willen plaatsen. Daar crashed zijn pc'tje geheid van. Hij zal vertrouwen op Eva die toch toegang heeft tot de Universele Server en met wie hij toch één is, een heilig verbond heeft.

Eva is het ook die hem laat weten dat het resultaat van zijn handelen en wensen weliswaar niet altijd direct uiterlijk zichtbaar is maar dat wel zal worden nadat het universum onder haar invloed de nodige modificaties heeft gerealiseerd, na de stilte voor de storm. Dat zal Ego hem niet vertellen.

Anders gezegd, wie handelt volgens de rode en groene signalen van wel en niet goed aanvoelen zit daar waar de Rozenkruizers een rode roos op het kruis plaatsen, in het snijpunt dat het tijdloze nulpunt is. Wie beloning of resultaat van zijn handelen verwacht is weg uit dat nulpunt, zit weer op de tijdlijn, de horizontale balk, de invloed van Ego. Zo kan Eva niet werken en komt er niets van terecht. Respecteer haar en laat haar haar werk doen. Heb geduld, blijf in het nulpunt. Het tijdschema is een zaak van Eva, van het collectief. Niet van het individu.

Dat is het verschil tussen die twee balken. De verticale is geluk, de horizontale belooft het eeuwig.

Adam geeft wel of niet gehoor aan het influisteren van Eva, dat schenkt geluk, maar zodra hij aan zijn handelen een resultaat en zelfs een tijdschema verbindt, zit hij goed fout en volgt lijden. Dat is zelfs voor Adam goed te snappen. Hij hoeft zich maar te herinneren dat hij met zijn beperkte off-line pc'tje vol virussen en voorzien van een vijftal gebrekkige randapparaten altijd tot een gebrekkig resultaat komt, en dat hij daarentegen welvaart als hij in plaats van alles zelf te willen doen gewoon zijn vrouw respecteert en flink aan het werk zet. Zij zal snorren van plezier. Hij dus ook. Want ze zijn samen één. Samen hebben zij als mens, als holografisch fragment van het Geheel alle kennis en macht van dat Geheel.