Visie SOPN op ontpolderen

Vooral in de provincie Zeeland is ontpolderen een hot item. Dit is ook begrijpelijk, omdat de Zeeuwen al eeuwenlang tegen het water vechten. Nu worden zij ongevraagd geconfronteerd met het binnen laten van het zoute water.

In de loop der jaren is al veel hoogwaardige landbouw grond opgeofferd aan de “nieuwe natuur”. Nu zou de argeloze lezer misschien denken dat je een gebied niet meer bewerkt zodat de natuur zich zelf herstelt en verdwenen plantengroei weer terugkeert. Maar zo gaat dat niet in Nederland. Het eiland Tiengemeten, dat ruim 300 jaar door boeren bewerkt is geweest, is voor honderden miljoenen euro’s opnieuw aangelegd en ingericht.

Zo gaat dat ook met honderden hectaren akkerland in Zeeuws-Vlaanderen. De grond wordt afgegraven, en plassen en kreken worden aangelegd. Tot ieders verbazing lopen er een jaar later in wat eens weiland of akkerland was, nu jonge koeien rond. Het perceel staat vol met enorme distels, die wanneer die bij een boer op het land aangetroffen zouden worden, goed zijn voor boetes van honderden euro’s. We spreken nu van natuur, maar in feite is het gewoon grootschalig tuinieren. Met de afgegraven grond worden de zogenaamde Staats Spaanse Linies aangelegd en allerlei fancy dijken, waarvan men zich af kan vragen of die linies ooit hebben bestaan. Het geeft overigens wel duidelijk aan dat wij geen (ongerepte) natuur hebben, maar slechts een cultuurlandschap.

Er is met de Belgen afgesproken dat de Hedwigepolder onderwater komt te staan als compensatie van de verdieping van de Westerschelde. (Deze verdieping is noodzakelijk voor de bereikbaarheid van schepen met grotere diepgang mogelijk te maken) . Dit roept toch enige vragen op. Wat valt er te compenseren aan de natuur? Waarom is onderwater zetten nieuwe natuur en aanleg van bossen niet?

De natuur valt niet te compenseren, want van welke datum gaan we uit dat iets nog natuur was? En waarom is alleen ondergelopen land “Natuur”. Wanneer we voor ogen houden dat de zogeheten ecologische voetafdruk van de Nederlander in de wereld steeds groter wordt, zou het logisch zijn wanneer we meer in plaats van minder grond zouden krijgen. In het Verdrag van Rome uit (uit 1991) is afgesproken dat Nederland de productie van landbouwproducten zal uitbreiden en niet inkrimpen. Willen we meer gezonde biologisch geteelde producten op de markt brengen, dan moeten we natuurlijk niet onze kostbare vruchtbare landerijen aan de zee prijsgeven. Opgemerkt dient nog te worden dat de Hedwigepolder 2,20 cm boven NAP ligt. En laten we ook niet vergeten dan er al een Blauwe Stad is ontpolderd. Een gebied waar zeer hoogwaardige landbouwgrond lag. En hoe staat het met de plannen om de Wieringermeer weer onder water te zetten? (De Tweede Kamer heeft een motie van de SGP-er Kees van der Staaij aangenomen die “Geen gedwongen ontpolderen” inhoudt.) De vraag is of er soms andere belangen zijn die ontpolderen noodzakelijk maken. Liggen er misschien nog meer plannen klaar voor de uitbreiding van de haven van Antwerpen?

Dan is er nog het plan “Waterdunen”. Dit project heeft een oppervlakte van 250 hectare (100 ha recreatienatuur en 150 ha natuur die niet toegankelijk zal zijn). Het moet een zogenaamd zilt natuurgebied worden met een gedempt getij van 1,10 meter. Daartoe wordt in de zeewering een doorlaat gemaakt en wordt de vruchtbare polder 2 meter afgegraven om zeewater binnen te kunnen laten stromen. Dit is een regelrechte ontpoldering dus! Daarenboven is het gevaar van verzilting van de omliggende polders en het daarmee samenhangende risico op schadeclaims, niet denkbeeldig.

Ook hier zijn er andere belangen dan de natuur. Ondernemer Molecaten Groep, wil er 400 recreatiewoningen, een hotel met 80 kamers, een bezoekerscentrum, een zwembad, horeca en andere faciliteiten bouwen en exploiteren. Vreemd genoeg wordt door de overheid (ons belastinggeld) ruim 100 miljoen euro betaald. Over onderhoudskosten wordt met geen woord gerept. (Ongetwijfeld komen deze kosten ten laste van de belastingbetaler).

In 2009 is door een onafhankelijk bureau een aselecte steekproef gehouden onder de bevolking van West Zeeuws-Vlaanderen. De uitkomst van deze steekproef geeft aan dat 81% van de bevolking tegen ontpolderen is! Een duidelijk bewijs van de maatschappelijke weerstand tegen dit soort plannen. Het moge duidelijk zijn dat er van enige medezeggenschap van de bevolking geen sprake is. De SOPN had dit duidelijk anders aangepakt! De SOPN staat immers voor 100% inspraak.

Vooral de groene groepen en parijen zijn voorstander van ontpolderen. Erg vreemd aangezien door ontpolderen wij een steeds grotere aanslag plegen op andere landen voor ons voedsel. Dat daarvoor dan bossen moeten sneuvelen, dat doet blijkbaar even niet ter zake. Is daar dan even geen natuur?

Wat kan er wel echt voor een schoner milieu en voor een schone zee worden gedaan?

Het is in de politiek nauwelijks bekend dat er wel degelijk iets voor de natuur gedaan kan worden! Voor de kust van Zeebrugge ligt de zandbank de “Paardenmarkt”. Hier zijn na de Eerste Wereldoorlog duizenden tonnen mosterdgasgranaten in zee gestort. Deze gevaarlijke chemische stoffen liggen al 90 jaar in het zoute water te rotten. Wat zijn de gevolgen als al dit spul compleet doorgeroest is en in zee terecht komt? Metingen van België worden gedaan ten oosten van deze zandbank en geven nog geen gevaar aan. Dat is ook logisch, omdat de stroming naar het noorden is en er dus veel beter ten noorden gemeten zou moeten worden. In de kustplaatsen liggen verder geen noodplannen klaar voor wat te doen bij een grootschalige ramp met mosterdgas!

Rijkswaterstaat bijvoorbeeld gaf aan dat bij geomorfologische studies, bodemkwaliteitsonderzoeken en ecologische studies van het Westerschelde-estuarium het gifgasprobleem op de Paardenmarkt tot nu toe niet was meegenomen omdat de problematiek bij ambtenaren niet bekend was. Bij operationele diensten zoals de brandweer en politie in Vlissingen en Cadzand bleek men eveneens officieel niet op de hoogte te zijn van de aanwezigheid van gifgasgranaten in zee.

Kortom, wanneer we echt oog hebben voor de natuur, dan laten we ons niet in de luren leggen met zogenaamd groene ontpolderplannen. Dan pakken we eerst de echte problemen aan, zoals die mosterdgasgranaten. En daarna kiezen we voor biologische landbouw en veeteelt. Dat is volgens de SOPN een natuurzuiver beleid.

© 30 augustus 2012, Pateo.nl: alle rechten voorbehouden

Bovenstaand artikel is geschreven door Arthur van den Anker in samenwerking met Johan Oldenkamp, beiden kandidaat-kamerlid voor de SOPN (link).