Geometrie

Specifieke geometrische vormen het fundament voor ieder proces van creatie. Maar wat weten wij eigenlijk van deze basale geometrische vormen? Ons onderwijssysteem komt niet verder dan de kubus en de bol. Dus, wat weten we van de andere platonische lichamen? We hebben het dan over de tetraëder (en dan vooral de gespiegelde dubbeling hiervan: de stertetraëder), de octaëder, de icosaëder en de dodecaëder. Velen vinden het ronduit lastig zich een voorstelling te maken van deze elementaire driedimensionale vormen. Laten we ze hier daarom maar even kort bespreken.

tweedimensionaal	driedimensionaal
cirkel	bol
driehoek	tetraëder
vierkant	kubus
ruit	octaëder

De tetraëder is de driedimensionale driehoek, zoals de kubus het driedimensionale vierkant is of de bol de driedimensionale cirkel is. De tetraëder telt aan het buitenoppervlak vier perfecte driehoeken en heeft 6 zijden. De stertetraëder is de driedimensionale davidster, waarbij de bovenste tetraëder de punt naar voren heeft, en de onderste omgekeerde tetraëder de punt dus naar achteren heeft.

De octaëder kennen de meesten als een piramide met daaronder een omgekeerde piramide. Deze geometrische vorm heeft acht perfecte driehoeken op het buitenoppervlak, vandaar de naam octa, zoals we ook zien in het begrip octaaf, en 12 zijden.

Net als de tetraëder en de octaëder heeft ook de icosaëder allemaal perfecte driehoeken op het buitenoppervlak, alleen bij de icosaëder zijn dit er 20: vijf op zowel de noord- als de zuidpool en tien om de evenaar, om even een vergelijk met de Aarde te maken. De icosaëder heeft verder 30 zijden.

De dodecaëder heeft net als de icosaëder 30 zijden. Echter, de dodecaëder heeft perfecte vijfhoeken op het buitenoppervlak. Dit zijn er 12: zes op het noordelijk halfrond en zes op het zuidelijke. Op zowel de noord- als de zuidpool ligt bij de dodecaëder precies één vijfhoek.

We kunnen de elementaire geometrische vormen ook verbinden met de vijf Oerenergieën, die onze reguliere wetenschappen zijn 'vergeten'. Onderstaande tabel laat deze relaties zien.

platonisch lichaam	Oerenergie
kubus	Aarde
icosaëder	Water
tetraëder	Vuur
octaëder	Lucht
dodecaëder	Ether

We staan nu op het punt om te gaan herontdekken dat het fundament van alle wetenschappen bestaat uit het begrijpen van de wisselingwerkingen tussen de (Oer-) energieën. Wie hier meer over wil lezen, die wordt het onlangs verschenen boek 'Oorsprong en bestemming van de mens' van harte aangeraden. Dit boek is tevens beschikbaar als gratis e-boek en als (gratis) videopresentatie. Via de fundamentele inzichten aan de hand van het begrip van deze Oerenergieën bevrijden we het reductionisme dat gevangen zit in de wereld van slechts drie dimensies en omarmen we het holisme dat ons begrip stap voor stap omhoog brengt naar de hoger gelegen dimensies.

Het is één van de vele publieke geheimen, maar onze wetenschappen zitten al heel erg lang op een dood spoor. Van vele 'grote namen' wordt steeds duidelijker dat deze mannen onze wetenschappen volkomen de verkeerde kant op hebben gestuurd. En de bewijzen dat dit opzettelijk is gebeurd stapelen zich steeds verder op. Mannen als Albert Einstein ('natuurkunde'), Charles Darwin ('biologie'), Louis Pasteur ('geneeskunde') en Sigmund Freud ('psychologie') hebben onze wetenschappelijke ontwikkeling met meer dan honderd jaar weten te vertragen.

Zo heeft onze 'natuurkunde' vier krachten nodig om de ‘natuur’ te verklaren (en niet te vergeten vele hypothetische toevoegingen uit de hoge hoed). Maar onze ‘natuurkunde’ kan nog steeds niet verklaren waarom de Aarde roteert om haar as, of waarom elektronen ronddraaien om de kern van een atoom. De allergrootste fout die onze fysica maakt is te denken dat het vacuüm leeg is. Het allergrootste (voor ons), namelijk ons universum (de ruimte), bestaat voor 99,9999% uit vacuüm. En ook het allerkleinste voor ons bestaat voor 99,9999% uit vacuüm, of we het nu hebben over atomen, protonen of quarks. Onze fysica houdt zich dus bezig met het bestuderen van 0,0001% (en eigenlijk nog veel en veel minder) van de Werkelijkheid.

Het vacuüm is allesbehalve van leeg. Het vacuüm zit boordevol energie (ether). Wanneer onze natuurkunde zich bezig zou gaan houden met etherdynamica, dan zullen we gaan zien dat we met twee krachten de dynamiek in alles kunnen verklaren, van het allerkleinste subatomaire deeltje tot het allergrootste clusters van sterrenstelsels. In de etherfysica neemt werkelijk begrip van een zogeheten Black Whole (volgens de huidige fysica een zwart gat oftewel black hole) een centrale plaats in. Alles wat zich manifesteert (in de fysieke of derde dimensie) heeft in haar kern een Black Whole waaruit energie rondgaat en weer terugkomt. De knopen van deze energiegolven zien wij aan voor (vaste) materie.

Een zogeheten Black Whole is ook helemaal niet zwart aan de buitenkant. Van binnenuit gezien lijkt de buitenkant wel zwart, zoals we in ons universum zien, wat dus ook een Black Whole is. Voor wie hier meer van wil weten, die zal smullen van het werk van Nassim Haramein. Klik hier voor zijn website.