Onvoorwaardelijke liefde

Eigenlijk krijg ik bij iedere lezing wel een vraag over Barack Obama, en soms ook over Al Gore. Daarom lijkt het me goed mijn (voor velen toch schokkende) antwoorden ook op deze website te publiceren.

Ik wil graag eerst even de sprong naar mijn kinderen maken. Ik hou zielsveel van ze. Toch maken ze onderling ook wel eens ruzie, en dan gaat in mijn ogen soms veel te ver. Maar hoe ver ze ook afdwalen, mijn liefde voor hen blijft daardoor onaangetast. Mijn liefde voor mijn kinderen is ook onvoorwaardelijk. Ik verlang hier helemaal niets voor terug. En ik ben dankbaar tot in het diepst van mijn wezen dat ik mijn liefde aan hen mag geven.

De onvoorwaardelijke liefde die ik van nature voor mijn kinderen voel kan ik nu steeds sterker voelen voor alles wat leeft. Ik weet diep van binnen dat we allemaal één zijn, en dat alles wat ik bij anderen zie slechts reflecties zijn van mezelf. Ik kan anderen nu steeds beter dankbaar zijn voor deze spiegel. De man achter me die loopt te bumperkleven, de vrouw voor me bij de kassa die een foutje heeft gemaakt zodat alle mensen achter me onmiddellijk een andere rij opzoeken, de kinderen die achteloos afval op straat of in de bosjes gooien, ze hebben allemaal recht op mijn onvoorwaardelijke liefde.

Maar, en nu komt het, mijn kinderen voelen dondersgoed dat ze te ver zijn gegaan. Zo voelen ook de bumperklevers dat hun gedrag absurd is, want ik heb zelf ook veel te vaak gekleefd en weet precies wat dat met ons doet.

Zo weet Al Gore ook dat de kern van zijn verhaal bedoeld is om mensen bang te maken. Zo weet Al Gore ook dat hij alleen datgene laat zien wat zijn betoog ondersteunt, en de rest heeft hij opzettelijk weggelaten. Cherry picking, heet dat in het Engels. Misschien doet hij het niet bewust, al betwijfel ik dat ten zeerste, maar diep van binnen voelt hij dat zijn bullshitverhaal mensen niet helpt om echt te zien wat er nu speelt. Bovendien heeft hij erg de schijn tegen, aangezien zijn dochter getrouwd is met iemand uit een machtige Illuminati-familie.

En dan de man die zo prachtig past in het doelbewust gecreëerde verwachtingspatroon van nagenoeg de gehele mensheid. Obama heeft het over hoop. Hoop is het allerergste wat je iemand kunt bieden. Door hoop worden mensen machteloos, want de zogenaamde redding wordt daarmee opzettelijk buiten onszelf geplaatst. Lieve mensen, helemaal niemand gaat ons redden. Laat alstublieft iedere hoop op redding door Jezus, buitenaardsen of Barack varen. Neem zelf weer de volledige verantwoordelijkheid voor uw leven, uw gezondheid, uw drinkwater, uw voeding, uw zuurstof, uw leerproces, uw technologie en bovenal voor uw eigen spirituele ontwikkeling. Wij zijn machtig, prachtig en krachtig. Wij kunnen alles wat we maar willen. Wij zoeken de antwoorden binnenin onszelf. Wij hopen niet, en wij wachten zeker niet af. Wij creëren nu zuiverheid van binnenuit door samenwerking.

Ik veroordeel niemand. Het is niet aan ons om anderen te ver- of beoordelen. We mogen allemaal onszelf beoordelen, vroeg of laat. Daar hebben we anderen niet voor nodig.

We mogen fouten maken. Daarvoor leven we. We mogen beleven wat iedere keuze inhoudt. Er is dan ook helemaal geen goed of fout. Iedere keuze geeft ons weer nieuwe ervaringen, waarmee we mogen groeien. We mogen allemaal ons eigen pad bewandelen, in ons eigen tempo. Alleen wijzelf weten wat ons juiste pad is, en we voelen wanneer we hier niet meer op zijn. We krijgen voortdurend signalen, hints of boodschappen die ons laten weten of we op ons pad zijn of niet. En we mogen zelf weten wat we hier mee doen. We hebben daarin de absolute vrijheid. Onze leerschool Aarde is gebouwd op het principe van Vrije Wil. Dit principe is Heilig. Zelfs God kan en mag dit principe niet schenden.

Het Grote Eindspel kan ieder moment gaan beginnen. Daarin spelen we allemaal onze eigen rol. Diep van binnen weten we precies wat deze rol is. En we staan er niet alleen voor, want onze Spirituele Geleidingsgidsen doen hun uiterste best om ons zo goed als mogelijk te ondersteunen in de uitvoering van onze rol, die we overigens zelf hebben uitgekozen voordat we opnieuw werden geboren op Aarde.

Het komt er nu op aan. Kunnen we (blijven) leven vanuit Onvoorwaardelijke Liefde? Kunnen we politici liefde toesturen wanneer ze ons weer openlijk staan voor te liegen? Kunnen we artsen liefde geven die ons kinderen injecteren met vergif? Kunnen we wetenschappers liefhebben die met oogkleppen op alles negeren wat niet in hun straatje past? Kunnen we onvoorwaardelijke liefde geven aan de (verborgen) machtselite wanneer ze openlijk bezig zijn met het willen uitroeien van 90% van de huidige mensheid?

Yes, we can!

Wij handelen vanuit liefde. Wij omarmen met onze liefde alles wat in onze ogen onzuiver is. Liefde zorgt voor zaadjes van zuiverheid, die we met elkaar laten kiemen en opbloeien. We zijn allemaal gelijk. We staan allemaal aan dezelfde kant. We bestrijden elkaar niet, want de weg van liefde kent geen tegenstanders. De liefde in ons zorgt ervoor dat het leven een Cosmische dans met vrienden wordt.

Ook in het komende eindspel geven wij liefde aan de duistere krachten. Wij zijn zowel Licht als duisternis. Laten we stoppen om tegen onszelf te vechten. En laten we allemaal nu onze eigen verantwoordelijkheid nemen. We mogen allemaal onze eigen steentjes bijdragen aan de steeds verdere verlichting van het bewustzijn op Aarde. Daarom zijn wij nu op Aarde.

Met liefde tonen wij ons licht en brengen wij vrede!

Emmen, 25 maart 2009

Johan