Onderwijsvernieuwing (in slechts drie stappen)
Wie
vindt dat het goed gaat met het onderwijs? De afnemers niet, dat wil zeggen de
leerlingen en de studenten. De aanbieders ook niet, dat wil zeggen de onderwijzers
en de docenten. En ook de bestuurders zijn zo niet tevreden. Kortom niemand
vindt dus dat het zo goed gaat. Hoe kunnen we het onderwijs dan wel weer leuk
maken voor alle betrokkenen?
Zoals
altijd is de oplossing ook hier opvallend eenvoudig. In slechts drie stapjes is
ook dit (vermeende) probleem voor eens en voor altijd de wereld uit.
Stap 1: Vervang leerplicht door
ontwikkelrecht
Op
dit moment geldt voor iedereen van de vijfde tot de achttiende verjaardag de
zogeheten leerplicht. Feitelijk is dit echter niets anders dan een
aanwezigheidsplicht, waarbij de leerplichtige verplicht aanwezig dient te zijn
bij een erkende onderwijsinstelling. Door eenvoudigweg deze plicht af te
schaffen en daarvoor in de plaats het ontwikkelrecht
van ieder individu te bekrachtigen wordt de angel uit het huidige
onderwijsprobleem gehaald.
Stap 2: Stop centrale financiering
van de scholen en universiteiten
Op
dit moment worden de onderwijs- en onderzoeksinstellingen centraal gefinancierd
vanuit het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen. Hoewel de diensten van
deze instellingen niet door dit ministerie worden afgenomen, zien deze
instellingen OCenW wel als hun belangrijkste klant.
Dat is een merkwaardige en vooral onwenselijke situatie. Daarom zorgt deze
tweede stap ervoor dat deze oneigenlijke klant/leverancier-relatie
wordt opgeheven.
3. Geef ieder kind een eigen
ontwikkelfonds
In
plaats van het geld aan de onderwijsinstellingen te geven, geeft het Ministerie
voortaan het geld aan iedereen persoonlijk. Met persoonsgebonden budget mogen
zowel kinderen als volwassenen zelf hun ontwikkeling vorm en inhoud geven. Wil
je jezelf ontwikkelen door iedere dag van negen tot vijf in een leerfabriek
door te brengen, dan mag dat. Maar kies je ervoor om bijvoorbeeld via een week
in Frankrijk alles te leren van de werking van het bewustzijn, dan mag dat ook.
Iedereen wordt daarin volledig vrijgelaten. Hoe, waar en
wanneer het eigen ontwikkelbudget wordt besteed, dat is ieders eigen
verantwoordelijkheid.
Nou, wat vind je van deze oplossing?
Moeilijk? Nee
Uitvoerbaar? Ja
Nadelen? Alleen voor de mensen die nu geen toegevoegde
waarde leveren.
Zeist, donderdag 5 april 2012
Johan Oldenkamp