Van waarmening
naar waarneming
Zullen we het recht op ‘vrije
meningsuiting’ vervangen door het recht op ‘het altijd en overal vrijuit uiting
mogen geven aan eigen waarnemingen, gedachten en gevoelens’?
Dankzij
bepaalde, populistische verdeeldheidzaaiers zien we dat de vrijheid van
meningsuiting (artikel 7 van de Grondwet) heel snel en ook heel hard kan botsen
met het discriminatieverbod (artikel 1 van de Grondwet). Echter, een uiting van
een waarneming (in plaats van een
‘ware mening’) is per definitie altijd waar (voor de subjectieve waarnemer),
want zo is het nu eenmaal door de persoon in kwestie waargenomen. Daarom kan
een waarneming ook nooit discriminerend zijn, tenzij de waarneming wordt
vermengd met een be- of veroordeling. Een zuivere
waarneming is altijd puur beschrijvend van aard. Wie aanstoot neemt aan een
zuivere (subjectieve) beschrijving, die kan op basis daarvan wellicht beginnen
met een bevrijdend zelfonderzoek.
Door
een mening te kiezen sluiten we gelijktijdig alle andere mogelijke zienswijzen
buiten. We gieten daarmee ons standpunt in beton, en verliezen zo iedere vorm
van flexibiliteit, terwijl de werkelijkheid ondertussen gewoon doorgaat met
bewegen, veranderen en transformeren. Daar staan we dan, aan de zijlijn van de
werkelijkheid, met onze vastgeklonken ‘ware mening’ (of waarmening), want we kunnen een éénmaal
gekozen mening niet zo maar eventjes herzien. Wanneer immers iemand vandaag een
‘ware mening’ heeft die haaks staat op die van gisteren, dan nemen we deze
persoon niet langer serieus (tenzij we eventueel zouden begrijpen waarom deze
radicale meningsverandering heeft plaatsgevonden).
Door
onze ‘ware mening’ tegen een ander te uiten dwingen we impliciet ook die ander
om een ‘ware mening’ te kiezen, om zo eveneens de grenzenloze vrijheid van de
flexibiliteit te verliezen. Dat is de reden waarom in veel discussies de
emoties ook zo snel oplopen. We graven eerst onszelf in op een vaste positie,
daarna dwingen we de ander om dit ook te doen, en vervolgens proberen we die
(door ons toedoen) vastgezette ander weer los te wrikken en naar onze vaste
positie te trekken. Velen denken dat dit normaal is, alleen maar omdat ze niet
beter weten.
In
plaats van een discussie, kunnen we ook een dialoog
voeren (in navolging van de Oude Grieken). In een dialoog wordt een
gezamenlijke zienswijze uitgewerkt aan de hand van gedeelde waarnemingen,
gedachten en gevoelens. Een dialoog betekent samenspraak, terwijl een discussie
vrijwel altijd uitmondt in tegenspraak of een twistgesprek.
Misschien
heb je wel eens gehoord van Geweldloos Communiceren, ontwikkeld door Marshall
B. Rosenberg (die daarom op de ereplaats
op Pateo.nl staat). De combinatie van Geweldloos Communiceren en het voeren van
dialogen (in plaats van discussies) resulteert in de communicatiemethode
genaamd Fair Talk. Wie fair communiceert (oftewel:
eerlijk, waarlijk, billijk, correct, puur en zuiver), die heeft met succes de
stap van waarmening naar waarneming weten te maken. Meer over Fair
Talk vind je op Fair-Talk.com.
Fair
Talk is bedoeld als hulpmiddel om in deze Duistere Tijd alvast de taal van het
Licht te leren spreken en verstaan, want de periode van het (grootjaarlijkse)
Licht is aan het aanbreken (meer).
Velen
laten zich, aan het einde van de huidige Duistere Tijd, nog plagen door
allerlei (illusoire) angsten. In de komende Lichte Tijd herinneren we ons weer
onze eigen onsterfelijkheid. Wanneer we als onsterfelijke wezens niet (langer)
bang zijn voor het recyclen van onze fysieke lichamen, waar zouden we dan nog
wel bang voor zijn?
De
overgang van de Duisternis naar het Licht (in de derde tijdsdimensie) gebeurt
in de huidige tijd. Zolang het nog donker is slaapt de meerderheid, maar zodra
het weer licht wordt ontwaakt deze meerderheid. Daarom ontwaken nu steeds meer
mensen. De mensheid wordt nu, in deze enerverende tijd, weer collectief wakker
(na bijna 13.000 jaar geslapen te hebben). Steeds meer ontwaakte mensen staan nu
op en gaan in hun eigen kracht staan. Ze vertrouwen volledig op hun eigen
kracht (en de Grote Voorzienigheid), en durven daarom hun eigen hart, gevoel,
en/of intuïtie te volgen. Steeds meer mensen leven en beleven op die manier
vanuit pure Liefde. Wij verwelkomen daarom het Licht. En wij nemen
tegelijkertijd afscheid van de Duisternis, evenals van wat en wie dit Licht
niet kan verdragen.
Zeist,
maandag 24 oktober 2011
Johan
Oldenkamp
Ook geplaatst op:
o WantToKnow.nl (met reactiemogelijkheid)
o UnityNet.nl (bij Nieuws 25-10-2011)
o Het Uur van de Waarheid.info (met
reactiemogelijkheid)