Is het opgedrongen middel erger dan de vermeende kwaal, veel erger zelfs?

Wat COVID-19 dan ook precies mag zijn, het is in ieder geval veel minder bedreigend dan een gewone griep. De werkelijke cijfers rechtvaardigen op geen enkele manier het door de corrupte overheden opgedrongen middel, namelijk het Serie-Inspuitingen-Experiment Globale Executie (afgekort als SIEGE). Dit zijn de feiten:

De testen die worden gebruikt om het vermeende virus vast te stellen zijn ondeugdelijk. Daardoor zijn nagenoeg alle positieve testuitslagen invalide (of ‘false positives’ in het Engels).
Wie “het” toch oploopt (wat het dan ook precies is), voelt zich wat zwakjes en doet er verstandig aan om een paar dagen rust te nemen. Daarna is vrijwel iedereen weer de helemaal oude, tenzij het eigen immuunsysteem te zeer was aangetast was om dit op te kunnen lossen.
Het is volstrekt duidelijk dat de overheden er alles aan doen om hun onderdanige bevolking op te dringen om zich vrijwillig te onderwerpen aan dit experiment (SIEGE). Ze vergeten daarbij echter te benadrukken dat het een experiment is, waarvoor deze keer de mens als proefkonijn of injectierat wordt gebruikt.

Tijdens een voorgaand fascistisch regiem werden er ook tal van experimenten uitgevoerd op mensen. Om te voorkomen dat zoiets ooit weer plaats zou kunnen gaan vinden is de Code van Neurenberg opgesteld (in 1947), bestaande uit tien ethische principes:

De vrijwillige toestemming van de proefpersoon is absoluut noodzakelijk. Dit betekent dat betrokken persoon (1) wettelijk bevoegd moet zijn om toestemming te geven, (2) in staat moet zijn om zijn of haar vrije keuze te maken zonder tussenkomst van enig geweld, fraude, misleiding, of enige andere vorm van beperking of dwang, en (3) moet voldoende kennis en begrip hebben van het betreffende onderwerp zodat hij of zij in staat is een onderbouwde keuze te maken. Dit laatste vereist dat voordat de proefpersoon zijn of haar keuze kan bevestigen duidelijk gemaakt moeten worden (1) de aard, duur en doel van het experiment, (2) de methode en middelen waarmee het uitgevoerd worden, (3) alle te redelijkerwijs te verwachten ongemakken en risico’s, en (4) de gevolgen voor de gezondheid of de persoon die mogelijk deel zal nemen aan het experiment. De plicht en de verantwoordelijkheid voor het vaststellen van de kwaliteit van de toestemming ligt bij de persoon die het experiment initieert, aanstuurt of eraan deelneemt. Dit is een persoonlijke plicht en verantwoordelijkheid die niet ongestraft overgedragen kan worden aan een ander.
Het experiment moet zo ontworpen zijn dat het vruchtbare resultaten oplevert voor de samenleving, die niet met andere methoden of middelen te behalen zijn, en niet willekeurig en onnodig van aard.
Het experiment moet zo ontworpen zijn en gebaseerd zijn op de resultaten van dierproeven en kennis van de natuurlijke geschiedenis van de ziekte of een ander onderzocht probleem, zodanig dat de verwachte resultaten de uitvoering van het experiment rechtvaardigen.
Het experiment moet zo uitgevoerd worden dat alle onnodige fysieke en mentale leed en letsel voorkomen worden.
Een experiment moet niet worden uitgevoerd wanneer er a priori reden is om ervan uit te gaan dat overlijden of een handicap het gevolg zullen zijn; behalve misschien in het geval dat de uitvoerende artsen zelf ook als proefpersoon dienen.
Het met het experiment genomen risico moet nooit groter zijn dan het humanitaire belang van het probleem dat het experiment moet oplossen.
Degelijke voorbereidingen moeten worden getroffen, en adequate voorzieningen moeten worden aangeboden om de proefpersoon te beschermen tegen mogelijk letsel, handicaps of overlijden.
Het experiment moet alleen worden uitgevoerd door wetenschappelijk gekwalificeerde personen. De hoogste graad van vaardigheid en zorg moeten worden vereist van de personen die het experiment leiden of uitvoeren, in alle stadia van het experiment.
Gedurende de gehele loop van het experiment moet het de proefpersoon vrij staan om het experiment ten einde te brengen als hij of zij een fysieke of mentale staat heeft bereikt waardoor voortzetten van het experiment hem of haar onmogelijk lijkt.
Gedurende de gehele loop van het experiment moet de verantwoordelijke wetenschapper voorbereid zijn om het experiment te staken, in ieder willekeurig stadium, als hij of zij reden heeft om aan te nemen, met gebruik van het gezond verstand, de superieure vaardigheid en het zorgvuldig oordeel dat van hem of haar vereist wordt, dat voortzetting van het experiment zal leiden tot letsel, handicaps of overlijden van de proefpersoon.

Zou het toeval zijn dat geen van de overheden deze Code van Neurenberg heeft geratificeerd?

Ieder mens heeft als enige de volledige zeggenschap over het eigen fysieke lichaam. Dat is een onvervreemdbaar grondrecht van ieder mens.

Ken je trouwens die mop al van die twee ratten? Nee? Vraagt die ene rat aan die andere: “Heb jij je al laten inspuiten?” Antwoordt die andere rat: “Ben je gek?! Het wordt nu eerst uitgetest op mensdieren!”

Dit artikel werd op woensdag 3 november 2021 geschreven door Johan Oldenkamp. Het is ook beschikbaar in het Engels.