Naar de Nederlandstalige introductiepagina van Pateo.nl
Naar het keuzemenu van Pateo.nl
Wisselen van taal op Pateo.nl

PateoPedia

Alexandra Heydebree

Alexandra Heydebree

Samen met haar toenmalige vriend Jeff Poelstra (officieel “Jelle”) heeft Alexandra Annemarie Heydebree (1969) begin 2012 de website Niburu.nl gestolen na in conflict te zijn gekomen met Anton Teuben. Omdat zij de claim op deze domeinnaam niet hard konden maken hebben ze die gestolen website vervolgens online gezet via Niburu.co. Iedere dag opnieuw plaatst ze daar sindsdien “nieuwsberichten” die als enige doel hebben om de lezers te laten terugkomen. Het is haar daarbij uitsluitend te doen om de advertentie-inkomsten. Waarschijnlijk vindt ze zelf ook dat de meeste berichten volkomen onzin zijn, maar speelt ze het spelletje gewoon mee. Ze is namelijk echt niet zo dom als ze zich daarmee voordoet, want ze is uitermate geslepen. Ze heeft alle kernmerken van iemand die lijdt aan de persoonlijkheidsstoornis genaamd ‘borderline’. Online gebruikt ze als naam ook wel “Lies de Bree”.

Tijdens een heuse persconferentie, waar ondergetekende wel bij aanwezig was, maar waarbij de serieuze pers het massaal had laten afweten, gehouden op donderdagmiddag 29 maart 2012 vanaf ongeveer kwart over twee bij De Oase te Nieuwland las Alexandra Heydebree over het gedoe rond Niburu.nl de volgende verklaring voor (waarbij de grootste spelfouten door de Pateo.nl-redactie zijn verbeterd):

“Welkom allemaal hier in bezinningscentrum De Oase. Graag stel ik ons even aan jullie voor. Links van mij Jeff Poelstra, en ik ben Alexandra Heydebree. Tot 2 weken geleden, woensdag 14 maart 2012, vormden Jeff en ik samen met Anton Teuben het bestuur van Niburu.nl in Soest. Dank dat jullie de moeite hebben genomen hier naartoe te komen. Graag vertellen we jullie ons verhaal en verzoeken we jullie ons daarbij niet te onderbreken. Na ons verhaal zal er gelegenheid zijn om Jeff en mij vragen te stellen, die we in alle openheid zullen beantwoorden. Belangrijk voor ons is dat jullie begrijpen wat onze motivatie is om deze persbijeenkomst te organiseren. We zitten hier niet omdat we vinden dat we ons zouden moeten verdedigen; al is er grote moeite gedaan om ons in die positie te manouvreren. We zitten hier omdat we hopen dat na vandaag een basis zal zijn gelegd voor een gezondere toekomst en voor uitbreiding van samenwerkingen binnen onze alternatieve media-branche en daarbuiten. De historie van Niburu wordt gekenmerkt door een enorme stroom aan mensen, met meestal goede bedoelingen, die uiteindelijk nooit lang werkzaam bleven bij Niburu. Uit de kennis die wij daarover hebben, blijkt dat er meestal een moeizame interne communicatie aan ten grondslag ligt. Jeff weet daar uit de praktijk veel meer over dan ik uiteraard. Grappig aan dit verhaal is namelijk dat ik maar 2 maanden in de picture ben bij Niburu ... twee intensieve maanden!

Het is weer eens gebleken in de afgelopen korte periode dat de waarheid, ook in onze branche, niet altijd de hoogste prioriteit heeft. Toen ik twee maanden geleden bij Niburu terechtkwam was dat eigenlijk een moment waarop ik dacht dat er nu eindelijk met eerlijkheid en puurheid gewerkt kon worden. Mijn teleurstelling dat het tegendeel waar bleek, is dan ook groot. Jeff werd 4 jaar geleden gebeld door Anton omdat Jeff crisismanager is voor kleine ondernemingen. Anton zat aan de grond en had zelfs geen geld om te eten. Het enige wat er toen bestond was een niet goed onderhouden en onprofessionele website met UFO-meldpunt. Jeff heeft toen eten gekocht voor Anton, zijn privéhuur betaald en 6 maanden huur ingelost op een achterstand van een kantoorpand wat Anton gehuurd had. Na wat gepraat besloten de heren samen Niburu op de kaart te gaan zetten. Mensen wakker maken en voorbereiden op wat er komen gaat. De duidelijke afspraak die ten grondslag lag aan deze samenwerking was dat Anton zich expliciet met de inhoudelijke zaken zou bemoeien en Jeff met de bedrijfstechnische en financiële zaken. Financiële zaken, in die tijd, hield simpelweg in “de rekeningen” betalen. Er zijn vele duizenden Euro’s doorheen gegaan afkomstig uit de portemonnaie van Jeff. Jeff bleef jarenlang, loyaal van aard als hij is, Niburu beademen en uit de vele conflicten redden die er op het pad van Anton en zijn vele verschillende medewerkers kwamen. Op een dag, al boodschappen doend (waarschijnlijk met de buidel van Jeff) in de C1000 ontmoette Anton daar de lokale vakkenvuller Robin (u hoort het goed vakkenvuller en wel van Arturius; over die zakkenvuller hebben we het later) die onze webredacteur is geworden. Jeff zag ook de potentie van Niburu en dacht dat hij Anton wel op het pad zou kunnen houden. Toen Niburu groeide zag Anton zijn podium meegroeien. Anton is een man die van publiek en aandacht houdt. Naarmate de huisvesting en website van Niburu groter werd, groeide het aantal mensen dat Anton om zich heen verzamelde ook. Anton overlegde dat soort dingen niet met Jeff en dat was tegen de afspraken in die ze samen hadden. Jeff liep regelmatig tegen allerlei verrassingen aan. Mensen dachten dat ze salaris zouden ontvangen, want dat had Anton dan bijvoorbeeld een potentiële nieuwe rechterhand toegezegd (er zijn vele potentiële rechterhanden door Niburu heen gegaan), en kwamen vervolgens bij Jeff de hand op houden. Anton vertelde iedereen dat ze bij Jeff moesten zijn voor de betalingen. Een nogal brede interpretatie van de afdeling financiën. In de tussentijd, eind 2010, was de site zodanig gehacked dat die niet meer in de lucht te krijgen was. Maandenlang probeerden vrijwilligers weer een website te bouwen en in de lucht te krijgen. Doch het mocht niet baten. Jeff, wederom, sprong in de bres, gaf opdracht aan zijn zoon, in samenspraak met Anton, een website te bouwen en te huisvesten op zijn eigen server in Amerika met betere beveiliging. Dit alles werd ook nu weer volledig bekostigd door Jeff en dit keer ook zijn zoon.

Een van de vele mensen die ook aan kwam aanwaaien was Rob Slenters, tegenwoordig Niburu Health. Met een sloot schulden in een oude praktijk in Wolvega en alle reden dus voor een nieuwe stek, werd de samenwerking met Niburu een feit. Niburu Health was geboren. Rob regelde een lekker prijzig pand op stand in Soest en de het hele zootje werd van Barneveld (waar ze zelfs anti-kraak niet werden getolereerd) verhuisd naar Soest. Jawel, recht onder een hoogspanningsmast en u hoeft geen insider te zijn om te weten dat dat, kennelijk, korte lontjes veroorzaakt. De Stargate (een soort houten energiester met glazen bollen die door John Haan worden geënergetiseerd) werd het paradepaardje en de therapeuten en klanten dienden zich aan. Niburu groeide en werd steeds commerciëler. Dat moest ook wel want de kosten van de locatie zijn hoog en vele mensen op zoek naar een baantje bij Niburu verschenen op Antons toneel. Het bleek een lastige taak de kosten te beheersen. Zeker ook omdat Slenters zowel de stichting Niburu als de commerciële CV Health voorzat. De Schumann-cursus die tot dan toe hier in De Oase werd gegeven door Anton, verhuisde ook naar Soest. Slenters drong hierop aan omdat dan een combipakket met de Stargate makkelijker te verkopen was. Omzet maken werd leading en de missie van Niburu om mensen bewustmakend en onthullend nieuws te brengen via de website, werd bijzaak. In die zin dat het een traffic generator werd. Hoe meer exposure door de site, hoe meer omzet met Schumann, Stargate en health webshop. Geleidelijk aan werd ook de aard van de Stargate en de Schumann-cursus verheven tot een soort religie binnen Niburu. Als je niet gelooft in buitenaards leven dan kun je niet werken bij Niburu. Als je de Schumann-cursus niet hebt gedaan dan sta je onder controle van “De Machine”. Daar wordt de Mind Control-machine mee bedoeld. Jeff en ik zijn de enige twee die geen Schumann-cursus hebben gedaan. Dat tot grote irritatie van Anton die daar grote persoonlijke consequenties aan verbindt. Het geheel begint kenmerken van een sekte te vertonen. De site wordt gecensureerd en er mogen een serie van onderwerpen niet besproken worden. Anton’s gedrag verandert mee. Hij wordt steeds megalomaner en eigenzinniger. Hij duldt geen tegenspraak en samenwerken met hem wordt steeds onmogelijker. Een echte Zonnegod.

Dan, in januari van dit jaar begint Slenters onderhandelingen met John Haan over een nieuw Health bedrijf zonder daar Niburu in te kennen. Wel zouden de verworven assets meegaan in de nieuwe Health club, de DC Health group. Dat werd mede duidelijk door het gedrag van Slenters wat veranderde. Als iets hem niet zinde dan dreigde hij te zullen vertrekken. Het moge duidelijk zijn dat de continuïteit van Niburu sterk afhankelijk was geraakt van de Health-afdeling. De onderhandelingen met John Haan vorderen en een breuk met Niburu lijkt nodig om met John Haan verder te kunnen gaan. Ten tijde van deze ontwikkelingen kom ik ten tonele. Jeff maakt er geen geheim van dat hij, wat er ook gebeurt, trouw zal blijven aan Anton. Ik houd me afzijdig van de Health-kwestie omdat ik de ins en outs niet voldoende ken en de zaak gevoelig ligt. Op een dag wordt een 5 pagina tellend dokument aan Anton en Jeff voorgelezen door Kris, de vrouw van Rob Slenters. Het document laat geen spaan heel van de persoon Anton Teuben. Anton zegt erg blij te zijn met de inhoud van de brief nadat Kris klaar is met het voorlezen ervan. De eisen die tevens in de brief worden gesteld aan Niburu zijn niet van de lucht en volledig irreëel. Niburu Free Energy (Slenters kan niet met ze opschieten) moet bijvoorbeeld worden afgestoten. Waarom? Geen idee…. Eigenlijk wel. Die breuk forceren.

Die breuk, die komt er. Health opereert nu stand alone. Een nieuw bestuur wordt gevormd voor Niburu bestaande uit Anton, Jeff en ikzelf. Jeff en ik nemen nu de taak op ons om ook Niburu stand alone rendabel te maken. We starten met die werkzaamheden. Anton gedraagt zich vreemd en sluit Jeff buiten bij gesprekken met Health. Het was een raadsel waar die gesprekken over gingen doch het feit dat Jeff expliciet niet bij de gesprekken aanwezig mocht zijn was vreemd. Uiteindelijk resulteert dat na wat tijd in een uitleg van Anton. Daaruit wordt duidelijk dat Anton, zonder overleg met de rest van het bestuur, wij, een deal heeft gemaakt met Health. Het bestuur van Health bestaat nu uit Rob, zijn vrouw Kris en Anton.

Jeff, ondertussen, blijft trouw strijden aan de kant van Anton. Opvolgend komt er een brief boven water die net verstuurd is aan alle Niburu Health-therapeuten waarin staat dat ze voortaan door het leven zullen gaan als de DC Health Group samen met John Haan. Alle therapeuthen staan als zodanig ook al op de site van John Haan (met als contact-email hun Niburu-adres!). Daarmee verdwijnt dan zonder enige tegenprestatie een belangrijk deel van Niburu en haar inkomsten. Jeff ziet zijn inspanningen en resultaat daarvan oplossen in lucht (oftewel verdwijnen in de zakken van Slenters en dan dus nu ook die Anton) en voelt zich, begrijpelijk, verraden.

Anton beweert dat alles berust op een vergissing en dat alles van de site van John Haan zal worden verwijderd. Tot op de dag van vandaag is dat niet gebeurd en is inmiddels aangekondigd dat Slenters en zijn vrouw per 1 mei 2012 het terrein zullen verlaten in Soest om zich elders te vestigen. Vanaf nu volgt de ene leugen de andere op. Als Jeff zijn ongenoegen uit over het verraad wordt hem, ten overstaan van vele Niburianen, mijzelf incluis, verzocht te vertrekken. Jeff en ik vertrekken. Ook ik ga, want de spanningen rijzen ten top. Ook Robin, onze web-redacteur, gaf aan met spoed het terrein te willen verlaten. Wij organiseerden aldus met de grootste haast een nieuwe woning en verhuizing voor Robin. De maandag erna was hij verhuisd.

Dames en heren, nog even geduld, we zijn er bijna.

Jeff besluit, verraden als hij zich voelt door Health waar Anton dus nu ook onderdeel van is zonder Jeff, om hen als adverteerder van de site te verwijderen omdat Slenters aangeeft niet te willen betalen voor het adverteren. Terwijl er ondertussen wel van Niburu wordt verlangt dat ze nu, na de loskoppeling, een deel van de huur van het terrein gaan betalen aan Health. In feite zijn ze elkaar’s klanten nu. Als reactie sluit Slenters, zonder aankondiging, Jeff uit van de betaalrekening. Dit, ondanks dat hij (Slenters) zich formeel had teruggetrokken uit Niburu. De dag erna was ook de telefoon van Jeff ineens afgesloten. Een telefoonnummer waar ook andere klanten van Jeff gebruik van maken om bijvoorbeeld betalingen te kunnen doen. Het nummer had Jeff al voordat hij bij Niburu was en was ingebracht in een groepsabonnement. In het publieke domein wordt nu beweerd dat Jeff de mensen in Soest heeft afgesloten van inkomsten en dat hij niet bereikbaar was voor gesprek. U weet inmiddels, niets is minder waar. Het resultaat was wel dat wat werd beweerd, maar het was de onverwachte uitkomst van hun eigen impulsieve en ondoordachte handelen. Tevens werd door Anton een gepland gesprek op het laatste moment gecancelled. Wij waren uitstekend bereikbaar, in tegenstelling tot wat er wordt beweerd.

Gedurende al de eerder genoemde spanningen, begon Anton steeds vaker te roepen dat hij de stekker uit de website zou trekken om de “de rust terug te brengen”. Om die reden hebben Jeff en ik een backup-systeem opgesteld op de extensie .co. In het geval Anton dan in een rare bui, die hij steeds vaker had, de stekker eruit zou trekken dan konden we binnen 10 minuten weer on air zijn. De lezers hebben dit gedurende weken op de site kunnen zien dat deze extensie als back-up zou fungeren bij calamiteiten.

Wat we vreesden gebeurde, Anton trok de stekker uit de site vorige week donderdag als reactie op de verwijdering van Health als adverteerder. En ja, ons back-up systeem werkte en we waren binnen 10 minuten weer in de lucht. Tot onze verbazing verscheen vervolgens op de lege website .nl nu een brief waarin stond dat wij de toegang tot de site onmogelijk hadden gemaakt en, in essentie, dat wij er met de site vandoor waren gegaan. In een paar uur tijd verscheen daarna toen ineens een onbekende en illegale kopie van de originele Niburu-website op de .nl en nu ook op een .nu (geregistreerd… u raad het al… op naam van Slenters). De gebeurtenissen volgen elkaar nu snel op. De dag erna, vrijdag, wordt Anton als onofficieel lid bij de politieke partij SOPN ontslagen vanwege een vertrouwensbreuk, en diezelfde avond wordt de site van SOPN gehacked. Detail, deze site draait op dezelfde server als de originele Niburu-site. Een verklaring van onze website die op de SOPN-site staat wordt verwijderd en vervangen door de verklaring van de illegale .nl-site. Robin was ineens vanaf diezelfde vrijdag niet meer bereikbaar voor ons en verscheen vervolgens op een film die op de .nl-site is en wordt vertoond, waarin wij als dieven worden weggezet. Robin tracht te doen voorkomen alsof hij nooit weg is geweest bij .nl terwijl hij duidelijk, na de unplug van .nl door Anton, had aangegeven met ons de site op .co te willen continueren. In datzelfde filmpje wordt door een Health-therapeut, Frank Laros, gezegd dat, en dat is geadresseerd aan alle Niburu-lezers: “als je de Schumann-cursus niet doet het alleen maar slechter met je zal gaan”, en dat er veel mensen de Schumann moeten komen doen zodat er weer geld binnenkomt om Niburu op de been te houden. Een allerminst frisse benadering vinden wij en inmiddels ook, zo lezen wij in e-mails aan ons, een groep professionele therapeuten buiten Niburu. Naar achteraf blijkt hebben we met de originele Niburu-site de hele zaterdag onder DDoS-aanval gestaan met als gevolg dat zondagochtend de site door een overbelaste server uit de lucht ging. Een opvallende samenloop van omstandigheden.

Inmiddels verkondigt Anton publiekelijk dat Jeff en ik onder controle van een machine staan en dat vrienden van hem daar wel raad mee weten. Uiteraard, u voelt het al, het komt allemaal omdat wij de Schumann niet hebben gedaan.

De resultante van dit alles is dat er nu meerdere, op het oog dezelfde websites, te vinden zijn op het internet. Een vreemde zaak. Tijdens het illegale kopiëren is het de kopiisten niet gelukt om het forum, de webshop of de nieuwsbrief te kopiëren en deze zijn dus ook niet terug te vinden op de kopie .nl website. Anton is eigenaar van de .nl-URL en Jeff eigenaar van de server met inhoud in de USA.

Wat nu?”


UPDATE (van een kleine 10 jaar later): Van 1 mei 2021 tot 29 maart 2022 werkten Alexandra Heydebree en Jelle Poelstra officieel samen binnen het Engelse bedrijf MVHE. Op 29 maart 2022 verkocht “Jelle” Poelstra dit bedrijf aan Emmanuel Samwel Zingi.


Deze pagina is geschreven door Johan Oldenkamp.

© Pateo.NL : Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 2023/06/02.