De ware joodse geschiedenis |
Een jood is letterlijk een YHWH-prijzer. Het prijzen van YHWH als de hoogste god is in de negende eeuw VOOR ontstaan in Samaria. In het jaar 597 VOOR werden de Samaritanen op bevel van Nebukadnezar II, de koning van het Nieuw-Babylonische Rijk, verbannen naar Babylon. Een kleine zestig jaar later, in het jaar 539 VOOR, mochten alle bannelingen, waaronder de Samaritanen, weer naar hun thuislanden terugkeren dankzij koning Cyrus II, de stichter van het Perzische Rijk. Ten westen van de rivier de Jordaan stichtten de YHWH-prijzers hun eigen provincie van dit Perzische Rijk. Ze noemden dit gebied Yehud Medinata, wat letterlijk ‘Prijzers-provincie’ betekent. Ze vonden blijkbaar dat alle inwoners van deze Perzische provincie voortaan YHWH dienden te prijzen. |
Vervolgens bedachten sommige van deze YHWH-prijzers een vrijwel complete fictieve geschiedenis, die ze vastlegden op perkamentrollen, geschreven in de taal Ketav Ivri. Zo heeft bijvoorbeeld Isaäk, de verzonnen zoon van Abraham, nooit bestaan, en evenmin diens zoon Jakob, die volgens deze fictieve geschiedschrijving later “Israël” genoemd werd. Evenmin heeft er ooit een koninkrijk genaamd “Israël” bestaan, en ook waren de fictieve personages van Saul, David en Salomo geen historische koningen. Niets van dit alles is namelijk echt gebeurd, want dit heldenproza werd verzonnen door fanatieke YHWH-prijzers die daarmee anderen ook wilden laten geloven in hun god. Daarentegen hebben veel van deze verhalen die later deel zijn gaan uitmaken van de joodse Tanakh (ook wel ‘Tanach’ in het Nederlands) – grotendeels overeenkomend met het Oude Testament van de christelijke Bijbel – één of meerdere diepere betekenissen, zoals wordt getoond bij Heelige Schrift TV.
Het Aramese woord Yehud (‘Prijzers’) is, nadat het gebied in 332 VOOR door Alexander III van Macedonië was veroverd, fonetisch overgenomen in het Grieks als Ioudaía (getranslitereerd). En in 63 VOOR, vanaf de Romeinse overheersing, werd de naam van dit gebied vervolgens Iudaea. Nadat in het jaar 70 NA eerst keizer Vespasianus een joodse opstand met veel geweld de kop in had gedrukt, zag keizer Hadrianus zich 65 jaar later, in het jaar 135 NA, genoodzaakt het nog grondiger aan te pakken. Hij verdreef daarom alle joden uit de stad Jeruzalem en hernoemde het gebied Palaestina (Palestina), daarmee aangevend dat dit voortaan het land van de Filistijnen zou zijn, die de joden beschouwden als hun vijanden van oudsher (op basis van die oude geschriften). De aldus verdreven joden kwamen vooral terecht in de overige kustgebieden van de Middellandse Zee.
In het jaar 740 (NA) besloot koning Bulan dat met onmiddellijk ingang dat alle 1,4 miljoen Khazaren voortaan YHWH-prijzers waren. Daarvoor waren er wereldwijd ongeveer 350.000 joden, die voornamelijk afstamden van YHWH-prijzende Samaritanen. Met de “toetreding” van de Khazaarse joden waren er daardoor opeens vijf maal zoveel joden. En nadat Khazaria in het jaar 969 volledig van de kaart was geveegd door het Russische leger onder leiding van Svjatoslav I uit Kiev (c. 942 – 972), vluchtten de Khazaarse joden voornamelijk naar de oostelijke helft van Europa.
Op 31 maart 1492 werd in Granada, in het zuidoosten van Spanje, door het Katholieke koningspaar Ferdinand II van Aragón en Isabella van Castilië een edict uitgevaardigd wat de joden in dat gebied (ruwweg het huidige Spanje) voor de keuze stelde om zich tot het christendom te bekeren of om te vertrekken. De joden die vanwege dit zogenoemde verdrijvingsedict besloten om dan maar te gaan emigreren werden later de ‘Sefardische’ joden genoemd, naar Sepharaddim, wat het woord voor ‘Spanjaarden’ is in het Hebreeuws (Sefaràd betekent in die taal ‘Spanje’). De Sefardische joden kunnen we gelijkstellen met de Samaritaanse joden, want hiermee worden alle joden bedoeld die van origine uit het gebied rond de Middellandse Zee zijn gekomen, en oorspronkelijk dus uit Samaria. De overige (minimaal) 80% van de joden worden de ‘Asjkenazische’ joden genoemd, naar het Hebreeuwse woord voor Duitsland, namelijk Askenaz. De Asjkenazische joden kunnen we gelijkstellen met de Khazaarse joden, want hiermee worden alle joden bedoeld die vanuit het oosten zijn gekomen, via Oost-Europa oorspronkelijk uit Khazaria. In dit artikel houden we gemakshalve maar even aan dat vier van de vijf mensen die zichzelf beschouwen als jood van origine Asjkenazisch zijn, maar recent genetisch onderzoek heeft uitgewezen dat dit percentage aanzienlijk hoger ligt, en in werkelijkheid wellicht zelfs boven de 95% ligt.
In de negentiende eeuw ontstond er binnen voornamelijk de Asjkenazische joden, die dus van oorsprong uit Khazaria kwamen, het streven om een joodse staat te stichten met Jeruzalem als hoofdstad, dus in het gebied van voormalig Samaria. Deze beweging koos één van de zeven (kleine) bergen van Jeruzalem, namelijk de berg Zion (in Nederlandse bijbelvertalingen vaak aangeduid als ‘Sion’), uit om zichzelf naar te vernoemen: het Zionisme. Toen het Zionisme ontstond, of in ieder geval zichzelf openbaar had gemaakt, maakte het gebied van voormalig Samaria deel uit van het Ottomaanse Rijk. Dit streven was overigens niet nieuw, want ook in de Middeleeuwen waren er een kleine tiental zogeheten ‘kruistochten’ gehouden, verspreid over een periode van bijna twee eeuwen, met eveneens als doel het veroveren van Jeruzalem en het omliggende land. De Zionisten wilden echter niet opnieuw falen in dat streven.
Het Eerste Zionistische Congres vond plaats van zondag 29 tot dinsdag 31 augustus 1897 in het Zwitserse Basel, georganiseerd door Theodor Herzl. De Zionisten (onder aansturing van de Illuminati) begrepen dat het vestigen van een joodse staat rondom de stad Jeruzalem niet zonder slag of stoot zou verlopen. Voor de onwetende massa werd er tussen 28 juli 1914 en 11 november 1918 de Eerste Wereldoorlog uitgevochten, maar de ingewijde Zionisten wisten dat de verschrikkelijke strijd in Europa slechts bijzaak was, want het ging hen voornamelijk over het op de knieën krijgen van het inmiddels als zeer verzwakte Ottomaanse Rijk. Noch voordat deze oorlog was afgelopen liet de Britse regering, via een brief van diens minister van Buitenlandse Zaken Arthur James Balfour (1848 - 1930) aan Walter Rothschild (1868 – 1937) gedateerd op 2 november 1917, weten het Zionistische streven te onderschrijven. Deze brief wordt de Balfour-verklaring genoemd. Na afloop van deze Eerste Wereldoorlog kwam de emigratie van voornamelijk Asjkenazische joden naar Palestina mondjesmaat op gang.
Vervolgens begrepen de Zionisten (onder aansturing van de Illuminati) dat er echter veel meer voor nodig was om tot een echte joodse staat te kunnen komen. Het resultaat van hun plan kennen we niet alleen als de Tweede Wereldoorlog, maar vooral als de verzonnen Holocaust, die in werkelijkheid nooit heeft plaatsgevonden. Maar via hun beheersing van de mainstream media is het hen gelukt om niet alleen met toestemming van de Verenigde Naties een flink deel van Palestina te kunnen inpikken, maar ook om een massale immigratie van joden naar dit afgepakte land op gang te brengen, want de Holocaust-leugen was vooral bedoeld om de joden via angst te bewegen om hun biezen te gaan pakken. Ook hier ging het weer om nagenoeg alleen maar Asjkenazische joden. De onwettige staat Israël wordt sindsdien bevolkt door nakomelingen van de Khazaren, die geen enkele aanspraak kunnen maken op het grondgebied waarop ze zijn gaan wonen.
De onwettige staat Israël is dus door list en bedrog tot stand gekomen. En dat is dan ook precies wat de Khazaarse joden en de Samaritaanse joden gemeen hebben, namelijk het sinds mensenheugenis liegen om eigen voordeel te kunnen behalen. Het is dan ook niet zonder reden dat de Illuminati juist de joden hebben “uitverkoren” om een belangrijke partij te zijn in het mondiale schaakspel, want het joodse religieuze boek genaamd de Talmoed praat het hanteren van een dubbele moraal juist goed.
Hier eindigt momenteel de joodse geschiedenis, want we zijn hiermee in onze huidige tijd beland, maar het verhaal is nog niet af. De ingewijde Zionisten streven namelijk Groot Israël na, waarin huidige landen als Syrië, Libanon, Jordanië en delen van Egypte, Saoedi-Arabië, Irak en Iran worden ingelijfd onder het bewind vanuit Jeruzalem. Ook voor deze derde stap is er weer een wereldoorlog nodig. De voorbereidingen hiervoor zijn al een tijdje aan de gang, vooral in Syrië, maar zodra deze Derde Wereldoorlog echt uitbreekt doet ook Europa weer volop mee. Het draaiboek hiervoor is al een hele tijd af, en vooral ook hoe het na die Derde Wereldoorlog verder zal gaan. Er komt een nieuwe grote tempel in Jeruzalem, die helemaal opnieuw zal worden opgebouwd, want van het huidige Israël zal weinig overblijven. En dat was vanaf het allereerste begin ook de bedoeling, want de onwettige staat Israël is doelbewust als een soort virusinfectie geïnjecteerd in Palestina. Net als ons fysieke lichaam alles in het werkt stelt om lichaamsvreemde stoffen er weer uit te werken, zo wisten de ingewijde Zionisten dat de regio nooit zal rusten voordat de laatste Khazaarse jood uit het gebied is verdwenen. De Israëlieten weten of voelen zelf wellicht ook wel dat ze daar niet thuishoren, maar vanwege alle leugens die ze voor waar houden blijven ze deel uitmaken van die onwettige staat Israël. Ondertussen wordt de regio geterroriseerd door wapens uit de USA die met het geld uit Saoedi-Arabië zijn aangeschaft. De overgrote meerderheid van de mensen in het zogenaamde “Vrije Westen” wordt aan de lopende band gehersenspoeld door de mainstream media die onder controle staat van de Zionisten, en hebben een volkomen vertekend beeld van de werkelijke situatie.
Voor de Tweede Wereldoorlog was er in Europa doelbewust een algehele anti-joodse stemming gecreëerd. En gezien hun leugenachtige cultuur had de grote meerderheid van de Europese mensen daar destijds ook weinig moeite mee. Tegenwoordig wordt hetzelfde trucje herhaald, maar nu gaat het om een anti-islamitische stemming. En ook nu weer zal de grote meerderheid van de oorspronkelijke Europese bevolking er weinig moeite mee hebben wanneer straks de Moslims bij wijze van spreken verplicht worden om een pentagram te dragen. Kortom, het is niet de vraag of de vlam in de pan zal slaan, maar alleen wanneer dit gaat gebeuren. Volgens mijn interpretatie van de Profetie van Daniël gebeurt dit over een jaar. Maar het bekend hebben gemaakt van deze Eindtijdprofetie kan uiteraard heel goed de loop van de zaken die gaan komen veranderen. Hoe het daarom precies verder gaat, dat zullen we dus wel zien. Maar het kan ondertussen geen kwaad om de vele joodse leugens alvast lek te prikken, zoals in dit artikel is gedaan. (In volgende artikelen hier op Pateo.NL zullen ook bijvoorbeeld de christelijke en islamitische leugens worden doorgeprikt.)
Dit artikel, geschreven op vrijdag 13 oktober 2017 door Johan Oldenkamp, is ook beschikbaar in het Engels en Duits.
© Pateo.NL : Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 2017/10/23.