Corrupte wetsdienaren in de zaak-Koelewijn

Al eerder gingen de afleveringen 39 en 40 van Pateo TV over de zaak-Koelewijn, waar al veel uit deze onverkwikkelijke zaak naar voren is gekomen. In het kort komt deze zaak hierop neer:

De heer H.J. Koelewijn (1959) en zijn vrouw D. Koelewijn-Saul (1963) uit Spakenburg aan het Eemmeer hebben bewust gekozen voor een Puriteins leven, wat betekent dat ze zich strikt aan het Woord van God houden. En zo hebben vader Henk en moeder Diana ook hun 19 kinderen opgevoed: Janine (1983), Anna (1984), Jacob (1986), Miriam (1987), Daniël (1988), Thomas (1989), Hanna (1991), Abram (1992), Maria (1993), Johannes (1994), Elizabeth (1996), Esther (1997), Cornelius en Jonathan (1999), Lydia (2001), Ruth (2003), Deborah (2004), Naómi (2006) en Eva (2008). Hoewel Godsdienstvrijheid een klassiek grondrecht behoort te zijn wordt met name vader Henk al meer dan een kwart eeuw geterroriseerd door corrupte wetsdienaren, die daartoe opdracht kregen van hogerhand. De gevestigde orde ziet Puritanisme namelijk als een bedreiging, en doet er daarom alles aan om dit met wortel en al uit te roeien. Hoewel Henk een grote, sterke kerel is, put hij zijn ware kracht uit zijn volledige vertrouwen in God.

Vanwege hun Puritanisme sluiten Henk en Diana nimmer een verzekering af, en dus ook geen zorgverzekering. Ook kozen ze hierom voor thuisonderwijs. En omdat ze hun verantwoordelijkheid als ouders uiterst serieus namen hebben ze ook zelf gezorgd voor de gezondheid van hun kinderen. Hadden ze dit niet gedaan, en zouden ze hun kinderen dus hebben overgeleverd aan de reguliere “gezondheidszorg”, dan zou Johannes nu een geamputeerd been hebben gehad en zou Cornelius nooit zo goed zijn hersteld van zijn derdegraadsbrandwonden. Om te voorkomen dat ook het grote publiek doorkrijgt dat je van de reguliere ziektezorg zeker niet gezonder en vooral veel armer wordt moest vader Henk van hogerhand keihard worden aangepakt. Nadat de overheid de strijd over thuisonderwijs had verloren moest worden gewacht op een volgende gelegenheid om deze Puritein kapot te maken. Deze gelegenheid werd vervolgens gemaakt door politieagent Alwin Robert van Hoeve (1987), die vier kinderen van Henk en Diana een valse aangifte liet doen tegen hun vader. Deze vier waren in volgorde van leeftijd: Janine, Daniël, Maria en Esther, waarbij politieagent Alwin van Hoeve met de oudste van deze vier was getrouwd. Dat politieagent Alwin van Hoeve een corrupte wetsdienaar was (en wellicht nog steeds is), dat werd bevestigd in een ondertekende getuigenverklaring door Benjones Alarasi (1976), die een relatie heeft gehad met één van deze vier aangevers, namelijk Maria. Deze getuige was overigens de oudere broer van Mohammed Alarasi (1991), die op maandagavond 20 januari 2014 door twee mannen bij vergissing werd doodgeschoten op de parkeerplaats voor sportschool De Pellikaan in Amersfoort. In Bens ondertekende getuigenverklaring van 5 april 2018 lezen we op de zesde bladzijde ervan het volgende:

“U vraagt mij wat zijn rol is geweest. Wat ik van Maria begreep was dat hij een soort ondersteunende rol heeft gehad. Hij was bij de besprekingen thuis en op het politiebureau als familielid. Als man van Janine was hij er altijd bij. Ik had wel de pik op Alwin de Chipmunk. Dat hij eropaf was gekomen toen Maria hem belde naar aanleiding van geluidsoverlast, vond ik niet kunnen. De politie had moeten komen. Ik vond dat hij een bedrijf binnen een bedrijf had omdat hij op afroep beschikbaar was voor Maria, terwijl er gewoon naar de politie gebeld had moeten worden. Ik had daar toen moeite mee.”

Een deel van dit proces-verbaal is door de officier van justitie mr. G.P.N. (Gerard) Robben (1965) voorgelezen bij de inhoudelijke zitting op 25 april 2018 onder leiding van rechter-commissaris mw. mr. drs. M.C. Oostendorp (1961), maar bovenstaande passage is daarbij doelbewust weggelaten. En vervolgens heeft de griffier het rechtbankverslag zo gemanipuleerd dat deze ondertekende getuigenverklaring daarin zelfs helemaal niet meer wordt genoemd. De reden voor deze justitiële valsheid in geschrifte is uiteraard dat de heer Ben Alarasi heeft getuigd van de corrupte praktijken van Alwin “de Chipmunk” van Hoeve, die misbruik maakte van zijn functie als politieagent door voor zijn vrouw Janine en haar zus Maria allerlei hand-en-spandiensten te verrichten. En verder moge het duidelijk zijn dat het gehele politieteam van Bunschoten hieraan medeschuldig is, omdat ze Alwin van Hoeve gewoon zijn gang lieten gaan. Ben Alarasi noemde deze corrupte politieagent overigens “Chipmunk”, omdat diens gezicht enigszins lijkt op dat van een eekhoornmarmot (chipmunk in het Engels) en de kinderfilmreeks “Alvin en de Chipmunks” destijds populair was.

De hierboven genoemde valse aangifte door Janine, Daniël, Maria en Esther tegen hun vader Henk is dus bedacht en begeleid door deze corrupte politieagent Alwin Robert van Hoeve (1987). Maria en Esther zijn namelijk als betrouwbare getuigen aangemerkt in de zaak tegen hun vader, terwijl ze zelf een flinke som geld van hun ouders hadden gestolen. Ze hebben deze diefstal zelfs toegegeven, en daarbij aangegeven dat het om een bedrag van maar liefst € 50,000 ging, terwijl vader Henk dit bedrag niet precies wist en vermoedde dat het zo’n € 40,000 was. Bovendien mochten beide dochters destijds de ouderlijke woning niet betreden. Dat zij dit toch hebben gedaan is door een bewakingscamera vastgelegd. Niet alleen mocht vader Henk van het corrupte politieteam in Bunschoten aanvankelijk helemaal geen aangifte doen van deze diefstal (en werd hij gesommeerd om direct het politiebureau te verlaten), ook werd de complete vocabulaire trukendoos opengehaald bij de verwoording hiervan in het procesdossier van 27 juni 2019. Dit staat daarin namelijk opgetekend (waarbij alle truc-woorden voor alle duidelijkheid schuin zijn weergegeven):

Volgens klager zouden er mogelijk camerabeelden zijn bij de naastgelegen bedrijven waarop mogelijk de daders te zien zijn. In overleg met de officier van justitie zijn de betreffende camerabeelden, voor zover die er al waren, niet opgevraagd. Uit het dossier 032Snoek volgt dat zowel verschillende getuigen als de beklaagden zelf hebben verklaard dat zij op 21 juli 2016 in de woning van de klager in Bunschoten-Spakenburg zijn geweest. Dat de beklaagden in de woning zijn geweest staat dan ook niet ter discussie. De camerabeelden kunnen niet bijdragen aan bewijs voor diefstal. Het opvragen van de camerabeelden, voor zover deze er al waren dan wel nu nog beschikbaar zouden zijn, draagt niet bij aan het beantwoorden van de vraag of het geld door de beklaagden is gestolen.

Deze ridicule bewoordingen zijn gefabriceerd door advocaat-generaal mr. M. Zwartjes. Feit is dat Maria en Esther in ieder geval huisvredebreuk pleegden en tevens een gebiedsverbod hebben overtreden. Uiteraard is het overduidelijk dat ze dit deden om hun ouders van een flinke som geld te beroven. Dat deze dieven in de resterende “rechtsgang” desalniettemin aangemerkt zijn gebleven als “betrouwbare” getuigen bewijst hoe corrupt ook de betrokken gerechtsdienaren zijn.

Binnen hun eigen domein voelen al die corrupte wetsdienaren zich veilig om hun duivelse streken te blijven leveren, want bovengenoemde gevallen zijn echt geen uitzonderingen. En het betreffen naast politieagenten, officieren van justitie, rechters, rechter-commissarissen, advocaten-generaal en griffiers ook medewerkers van de “jeugdzorg”, detentiemedewerkers en niet in de laatste plaats psychologen en psychiaters die werkzaam zijn bij zogenaamde observatieklinieken. Er is maar één ding waar al deze corrupte overheidsdienaren bang voor zijn, en dat is voor openbare blootstelling. Deel daarom dit artikel zo vaak er ver mogelijk. En ken jij ook corrupte overheidsdienaren die het verdienen om vol in de schijnwerpers te worden geplaatst, neem dan contact op.

Weet je overigens hoe sommige gerechtsdienaren een dergelijke publieke blootstelling proberen te kwalificeren? Ze doen dan net alsof dit een persoonlijke bedreiging zou zijn! De dreiging dat de waarheid naar buiten komt betrekken ze namelijk geheel terecht op hun eigen corrupte functioneren. De pen is machtiger dan het zwaard. En met onze pen trekken wij ten strijde tegen al die corrupte overheidsdienaren die niet alleen parasiteren op onze samenleving, maar deze ook nog eens ondermijnen.

Dit nieuwsbericht is op dinsdag 25 februari 2020 geschreven en gepubliceerd door allround onderzoeker Dr. Johan Oldenkamp.

Naschrift

Op vrijdag 25 september 2020 publiceerde de Bunschoter (het nieuwsblad van de gemeente Bunschoten) op de bladzijden 12 en 13 een uitgebreid artikel over deze onverkwikkelijke zaak, geschreven door redacteur Johan Vedder.

Op vrijdag 9 oktober 2020 publiceerde journalistiek student en freelance schrijver Hendrina de Graaf haar interview met Henk en Diana ook via reportersonline.nl.

Op vrijdag 16 oktober 2020 publiceerde de Bunschoter (het nieuwsblad van de gemeente Bunschoten) op de bladzijden 15 en 23 een verslag van de zitting van het hoger beroep te Arnhem op dinsdag 13 oktober 2020, geschreven door redacteur Jan Muijs.

Op maandag 26 oktober 2020 besteedde ook het Algemeen Dagblad (AD) opnieuw een artikel aan deze zaak, geschreven door verslaggever Piet van Dijk.

Op vrijdag 30 oktober 2020 publiceerde de Bunschoter (het nieuwsblad van de gemeente Bunschoten) op bladzijde 7 een reactie op de uitspraak van het hoger beroep te Arnhem op dinsdag 13 oktober 2020, geschreven door redacteur Jan Muijs.