|
|
|
|
De Lage Landen worden al vele eeuwen geterroriseerd door mensen die beweren “Van Oranje” te zijn. Deze leugen gaat terug tot het jaar 1530, zoals hieronder uiteengezet. Daarna zijn deze Neporanjes doorgegaan met liegen, om zo de Lage Landen leeg te blijven roven. Dat de in Nederland door de (r)overheid erkende scholen deze neporanje leugens maar blijven herhalen zegt genoeg over het machtsmisbruik door deze liegende en rovende Neporanjes.
3 augustus 1530: De laatste echte Prince d’Orange (genaamd Philibert de Châlon) sterft; daarna gaan de Van Nassau’s illegaal met deze adellijke titel aan de haal, die ze naar het Nederlands vertalen als “prince van Orangien”. Die misleiding werd bedacht door diens zus Claudia de Châlon (1498 – 1521), die getrouwd was met Hendrik van Nassau (1483 – 1538), graaf van Nassau en heer van Breda. Via deze misleiding zou haar zoon Reynaert van Nassau (1519 – 1544) de adellijke titel hebben geërfd van zijn oom (wat onmogelijk was, aangezien deze titel alleen van vader op zoon kon worden doorgegeven), op voorwaarde dat hij zich voortaan “René de Châlon” zou noemen.
18 juli 1544: In dienst van keizer Karl von Habsburg (1500 – 1538) sneuvelt René de Châlon alias Reynaert van Nassau tijdens het beleg van Saint-Dizier, in het noordoosten van Frankrijk. Via een volgende onwettige truc wordt zijn titel overgeheveld aan zijn 11-jarige neefje Wilhelm von Nassau jr. (1533 – 1584), die 15 jaar later door Philipp von Habsburg, koning van Spanje, werd aangesteld als stadhouder (lees: legeraanvoerder) van Holland, Zeeland en Utrecht. Maar acht jaar later legde deze “Willem de Zwijger” zijn functies neer, om vervolgens vanaf oktober 1568 tegen zijn voormalige baas een oorlog te beginnen die tachtig jaar zou duren.
15 maart 1580: Philipp von Habsburg verklaart Wilhelm von Nassau jr., “prince van Orangien”, vogelvrij. Vier maanden later, op dinsdag 10 juli 1584, werd deze Wilhelm von Nassau jr. doodgeschoten door Balthasar Gérard (1557 – 1584), die daarom vier dagen later werd geëxecuteerd.
14 november 1585: Maurits von Nassau (1567 – 1625) wordt door de Republiek der Nederlanden benoemd tot stadhouder van Holland en Zeeland (maar niet ook van Utrecht, zoals zijn vader 26 jaar eerder). Ook nu halen de Von Nassau’s weer een truc uit door hem de zelfbedachte titel “Gebooren Prince van Orangien” te geven, want de titel “Prince van Orangien” werd toen nog gedragen door zijn oudere broer Filips Willem von Nassau (1554 – 1618), die in gevangenschap leefde in Spanje. Wanneer deze oudste zoon van Willem de Zwijger op 20 februari 1618 te Brussel overlijdt, wordt zijn onwettige adellijke titel razendsnel overgeheveld naar zijn jongere broertje Maurits.
13 mei 1619: Nadat stadhouder Maurits von Nassau een staatsgreep heeft gepleegd werd op 13 mei 1619 op het Haagse Binnenhof de voorheen machtigste man van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, namelijk de 71-jarige Johan van Oldenbarnevelt (1547 – 1619), onthoofd, in opdracht van deze moordenaar Maurits von Nassau.
23 april 1625: Nadat ook Maurits, de tweede zoon van Wilhelm von Nassau jr. (veelal aangeduid als “Willem de Zwijger”), overlijdt komt het stadshouderschap en de onwettige adellijke titel terecht bij diens derde zoon: Frederik Hendrik von Nassau (1584 – 1647), die vervolgens wordt opgevold door zijn oudste zoon Willem von Nassau (1626 – 1650), vernoemd naar zijn opa. Om verwarring te voorkomen wordt opa Willem de Zwijger ook wel aangeduid als “Willem I”, en zijn kleinzoon en derde opvolger als “Willem II”.
30 juli 1650: Stadhouder Willem II von Nassau voert een staatsgreep uit om de macht over de Republiek der Nederlanden te verkrijgen, samen met Willem Frederik von Nassau (1613 – 1664), stadhouder van Friesland. Deze mislukt, maar hij slaagt er wel in de bestuurlijke top van provincie Holland, waaronder Jakob de Witt (1589 – 1674), wekenlang te gijzelen. Nog in datzelfde jaar, op 6 november 1650, overlijdt de 24-jarige Willem II aan de pokken. Hij had op dat moment geen nakomeling om zijn onwettige adellijke titel aan door te geven. Wel was zijn vrouw hoogzwanger, maar of het een jongetje zou worden wisten de Von Nassau’s nog niet.
14 november 1650: De weduwe van Willem II bevalt van een jongetje. Hij werd Willem Hendrik van Nassau (1650 – 1702) genoemd. De Van Nassau’s waren er als de kippen bij om hem als “Willem III” de titel “Prince van Orangien” te laten erven.
20 augustus 1672: In 1672 pleegde Willem Hendrik von Nassau een staatsgreep. Hij liet zich vervolgens aanstellen als stadhouder Willem III, en zijn voornaamste tegenstanders, de gebroeders De Witt, Johan en Cornelis, werden in dat jaar, op 20 augustus 1672, in opdracht van Willem Hendrik von Nassau vermoord.
8 maart 1702: De homoseksuele Willem III (destijds zowel koning van Engeland, Schotland en Ierland als stadhouder van Holland, Zeeland, Utrecht, Gelre & Zutphen, Overijssel en Drenthe) sterft op 51-jarige leeftijd kinderloos. Via zijn 14-jarige achterneefje Johann Wilhelm Friso von Nassau (1687 – 1711), die toen stadhouder van Friesland was, kregen de Von Nassau’s langzaam maar zeker, provincie voor provincie, de Lage Landen opnieuw in hun greep. Ook hier schoven de Von Nassau’s de onwettige titel “Prince van Orangien” weer doodleuk door van achteroom naar achterneefje.
14 juli 1711: Johann Wilhelm Friso von Nassau wil het Hollandsch Diep oversteken, van Moerdijk naar Strijensas, om zo naar Den Haag te gaan, in verband met een bespreking met zijn rivaal, Friedrich Wilhelm von Preußen (Berlijn, 14 augustus 1688 – Potsdam, 31 mei 1740), over de erfenis van zijn achterneef koning-stadhouder Willem III, maar hij verdrinkt. En weer is er geen mannelijke nakomeling om de onwettige titel aan door te geven. Er was wel weer een baby op komst. Maar of dit tweede kind wel een jongetje zou worden was onbekend.
1 september 1711: De baby blijkt (gelukkig) een jongetje te zijn. Hij werd Wilhelm Carl Heinrich Friso von Nassau (1711 – 1751) genoemd. En weer waren de Von Nassau’s er als de kippen bij om hem als “Willem IV” de titel “Prince van Orangien” te laten erven. Zijn moeder Marie Luise von Hessen (Kassel, 7 februari 1688 – Leeuwarden, 9 april 1765) krijgt als regentes de macht in handen.
11 april 1713: Het voormalige prinsdom “D’Orange” komt via het in Utrecht getekende Vredesverdrag tussen Frankrijk en Pruisen officieel in handen van de Fransen, maar officieus was dit al zo sinds 1673. De titel prince d’Orange wordt gegeven aan de Pruisische koning Friedrich Wilhelm I (1688 – 1740).
16 juni 1732: Het Traktaat van Partage, opgesteld in Berlijn en bestaande uit 20 openbare artikelen en een geheim artikel, wordt ook namens Willem Karel Hendrik Friso van Nassau-Dietz ondertekend, waarmee de Van Nassau’s formeel afstand doen van hun recht op het prinsdom van Orange, en derhalve ook van de titel “Prince van Orangien”.
8 maart 1748: Anna von Braunschweig (1709 – 1759), de vrouw van stadhouder Willem IV bevalt voor de zesde keer, en deze keer is het een levensvatbaar jongetje. Echter, de natuurlijke vader van deze baby was Douwe Sirtema van Grovestins (1710 – 1778), die sinds 1738 kamerheer was aan het stadhouderlijk hof, eerst in Leeuwarden en later in ’s-Gravenhage, waar dit jongetje ter wereld kwam. De echte naam van van Anna’s zoon dient derhalve te zijn ‘Willem Batavus Sirtema van Grovestins’ (1748 – 1806). En zeer waarschijnlijk was Douwe ook de natuurlijke vader van Anna’s dochter Wilhelmine Carolina (1743 – 1787), die vijf jaar daarvoor was geboren.
22 oktober 1751: Willem IV sterft op 40-jarige leeftijd. Zijn vrouws zoon is op dat moment 2½ jaar oud. Er waren maar liefst drie regentes nodig om de tijd tot aan diens meerderjarigheid vol te maken: eerst zijn moeder (die stierf in 1759), toen zijn vaders moeder (die stierf in 1765, en die ook al regentes was geweest voor zijn vader), en vervolgens zijn 5-jaar oudere zus Wilhelmine Carolina. Op zijn 18e verjaardag (op 8 maart 1766) wordt Willem Batavus meerderjarig verklaard, en wordt hij als “Willem V” officieel “Erfstadhouder der Verenigde Nederlanden”. Dat hij helemaal geen zoon van Willem IV was wordt voor het volk verborgen gehouden.
20 september 1787: Vanaf 1781 kwam er steeds meer weerstand tegen stadhouder Willem Batavus, die daarop in 1785 Den Haag verliet. Via een staatsgreep arriveerde hij op donderdag 20 september 1787 weer terug in Den Haag, en nam de macht in eigen handen.
30 januari 1795: Willem Batavus (alias “Willem V”) vlucht voor het Franse revolutionaire leger met zijn gezin en zoveel mogelijk bezittingen naar Engeland, en doet nog zes jaar lang net alsof hij nog zeggenschap over de door de Fransen bevrijdde Nederlanden zou hebben. Pas in december 1801 deed hij formeel afstand van al zijn “rechten” als “erfstadhouder”. Ondertussen was de Bataafse Republiek (van 1795 tot 1806) allang gaande (die was zelfs al uitgeroepen voordat hij met zijn staart tussen de benen het Kanaal overstak).
7 oktober 1840: De homoseksuele Guillot non-Nassau wordt na zijn vader de tweede “koning der Nederlanden” als Willem II op 47-jarige leeftijd.
17 maart 1849: De 56-jarige Willem II wordt op deze zaterdag in zijn buitenpaleis Het Loo vermoord door zijn eigen zoon, toen 32 jaar oud, die vervolgens als Willem III zijn vader opvolgde, en bekend stond als “koning Gorilla” vanwege zijn sodomie-verslaving. Hij trouwde tien jaar eerder, in 1839, met Sophia von Württemberg (1818 – 1877), en ze kregen drie zonen: Wiwill (1840 – 1879), Maurits (1843 – 1850) en Alexander (1851 - 1884). Deze “koning Gorilla” kreeg vanwege zijn seksuele perversie op latere leeftijd syfilis, met onvruchtbaarheid als gevolg.
7 januari 1879: De onvruchtbare “koning Gorilla” trouwt op 61-jarige leeftijd opnieuw (1½ jaar na het overlijden van zijn eerste vrouw), nu met de 20-jarige Emma zu Waldeck und Pyrmont (1958 – 1934). Dit was nodig omdat geen van zijn drie zonen uit zijn eerste huwelijk voor (erkende) nakomelingen zouden zorgen. De jongste zoon (Alexander) was homoseksueel; de middelste zoon (Maurits) was al op 6-jarige leeftijd overleden; en de oudste zoon (Wiwill) was in 1877 ook uit zijn laatste functie ontheven als gevolg van zijn rebellie tegen zijn vader, veroorzaakt doordat zijn gewenste (tweede) huwelijk niet werd toegestaan. Het uiterlijke-schijn-huwelijk van de oude “koning Gorilla” met de jonge Emma was namelijk nodig om nieuwe een nakomelingenlijn te verkrijgen. In het geheim werd Emma vervolgens “gedekt” door adjudant Sebastiaan Mattheus Sigismund de Ranitz (1846 – 1916), de particulier secretaris van “koning Gorilla”.
31 augustus 1880: Emma bevalt van een dochter, die als naam “Wilhelmina Helena Pauline Maria” krijgt. Net als haar natuurlijke vader (De Ranitz) lijdt Emma’s dochter Wilhelmina aan toondoofheid, wat een erfelijk aandoening is. Wanneer vervolgens in 1890 “koning Gorilla” overlijdt eindigt daarmee tevens zijn nakomelingenlijn, want zijn beide andere zonen waren toen ook al overleden. Dat Wilhelmina zich zowel “Van Nassau” als “Van Oranje” noemde was dus een dubbele leugen. En die dubbele leugen bleef daarna een eigen leven leiden. Het feit is dat geen enkele vorst der Nederlanden ooit “Van Nassau” is geweest, en geen enkele stadhouder was ooit echt een “prins van Oranje”.
21 juni 1884: Kroonprins Alexander non-Nassau (1851 – 1884) overlijdt, en daarmeer overleeft “koning Gorilla” ook zijn derde en jongste zoon. Volgens Alexanders vervalste testament zou hij alles hebben nagelaten aan Wilhelmina. Maar een kopie van zijn echte testament, evenals dat van zijn broer Wiwill (1840 – 1879), die vijf jaar eerder overleed, samen met andere onthullende documenten, gaf hij kort voor zijn dood in een afgesloten kistje aan zijn particulier secretaris. Geheel volgens afspraak werd veertig jaar later dat kistje geretourneerd door de tweede zoon van Alexanders particulier secretaris aan Wilhelmina. Dit alles wordt in detail getoond in de zevende aflevering van de O-show, die gaat over Alexanders geheime kistje.
11 maart 1927: De 17-jarige Juliana bevalt van een dochter die is verwerkt door haar stiefvader Heinrich zu Mecklenburg (1876 – 1934). Deze pasgeboren baby werd onmiddellijk overgebracht naar het tehuis “Moederheil” te Breda onder de naam “Maria Jacoba Roovers”.
10 mei 1932: Het afschuwelijke familielied van de Non-Nassau’s wordt ingesteld als Nederlands “volkslied”.
7 januari 1937: Ter nagedachtenis aan het tweede huwelijk van “koning Gorilla”, 58 jaar eerder, trouwt Juliana op deze dag met Nazi-sympathisant Bernhard zur Lippe, die twee jaar jonger dan haar was. Uit dit huwelijk worden nog eens vier dochters van Juliana geboren: Beatrix, Irene, Margriet en Christina.
13 mei 1940: Wilhelmina vlucht naar buiten het Nederlandse grondgebied, wat in die tijd in strijd was met de grondwet. Daarmee heeft ze haar eigen regering ook nog eens ongrondwettelijk gemaakt.
10 maart 1966: Beatrix zur Lippe trouwt met de homoseksuele Claus von Amsberg. Ze kregen drie zonen: Alex, Friso en Constantijn.
30 april 1980: De kroning van Beatrix zur Lippe leidt tot flinke rellen. Ze zou tot op de dag nauwkeurig precies 33 jaar lang het onwettige staatshoofd in de Nederlanden spelen. Zou het toeval zijn dat de Numerologische waarde van “Orange” eveneens (6+9+1+5+7+5=) 33 is?
2 februari 2002: Alex von Amsberg, beter bekend als Willy, trouwt op deze 33e dag van het jaar 2002 met zijn verre achternicht Máxima Zorreguieta. Opgeteld geeft de datum 02-02-2002 de Numerologische waarde van 8, wat staat voor macht.
24 april 2004: Hoewel Friso von Amsberg helemaal naar zijn vader aardt, en hij dus eveneens homoseksueel is, trouwt hij, anderhalf jaar na het overlijden van zijn vader, voor de uiterlijke schijn met Mabel Wisse Smit. Aan zijn ski-ongeluk (op 17 februari 2012) zat een luchtje, en aan zijn vermeende overlijden (op 12 augustus 2013) al helemaal.
30 april 2009: Precies 100 jaar na de geboorte van Juliana sterven vanwege de valse-vlagaanslag op Koninginnedag 2009 in Apeldoon in totaal 8 mensen.
30 april 2013: Willy wordt de roverkoning van de Lage Landen, en zijn vrouw Máxi de nieuwe juntakoningin. Opgeteld geeft deze datum de waarde van (3+0 + 4 + 2+0+1+3 =) 13. Hij veranderende de jaarlijkse Koninginnedag op 30 april (sinds 1949) naar de Koningsdag op 27 april. Opgeteld geeft 27 plus april (de 4e maand) eveneens (2+7 + 4 =) 13. Uiteraard is dat allemaal gewoon toeval. Of toch niet?
Dit artikel werd oorspronkelijk geschreven op vrijdag 24 november 2017 door Johan Oldenkamp.
© Pateo.NL : Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op 2018/03/13.